In Be’er Sheva they put a new window in the landrover. Trudy and Dirk drive the model-T to Eilat.
We meet each other on the highway and about 50 kilometres before Eilat we find a appartement in the Kibbutz Lotan,
a wonderful, peaceful place in the middle of the Negev Desert.Dirk and Ben repair the airco of the landrover.
July 22 – day 31
July 21 – day 30
It is very special to drive through the Neveb desert. The Model-T goes very easy up and down the hills. One time we have to stop,
because the breaks do get too hot.
After a checkpoint a military jeep follows the Model-T. After we stopped, the soldiers came out their car. They are just curious
and they want to know everything about the trip.
We take a bath in the Dead Sea, amazing you can float so easily.
July 20 – day 29
Vrijdag 20 juli
Tonight someone has broken the window of the Land rover and stole the sunglasses and the drive back window. It took some time to arrange a new window for the land rover. We will pick this up on Sunday morning. Now we are 20 kilometers before Jerusalem in a motel with video security.
Vannacht is het bestuurdersraampje van de Landrover ingeslagen. De auto’s staan op de openbare weg voor het hotel in Natanya ( kustplaats in Israël). Gelukkig hebben ze alleen een zonnebril en het scherm van de achteruitrijcamera gejat.
De rest van de spullen hadden we het hotel ingenomen. Het geeft een heel gedoe, want waar haal je zo gauw een nieuw ruit vandaan ?
Na veel heen en weer gebel, zijn we een stuk naar Hadera teruggereden, waar een mannetje heel veel ramen heeft, alleen niet die van de Landrover. In verband met de Sabbat kan deze pas op zondag geleverd worden. We hebben het zo kunnen organiseren dat dit verderop in onze route kan gebeuren. We vervolgen onze weg naar het zuiden en vinden 20 kilometer voor Jerusalem een motel, waar de auto’s onder camera bewaking staan.
Ben en Joke
July 19 – day 28
The main thing today is to get the cars from the Ferry and to pass the customs. This takes about 5 hours. There is a problem with the land rover, he can’t get start, his battery is out of order. They fix this problem and the cars get out just for closing.
We splitsen: Trudy en Dirk gaan de auto’s halen en Ben en Joke gaan Haifa verkennen. De teleurstelling is groot als blijkt dat de Shrine ( =graftombe) van de Bab net vandaag gesloten is. Het is een heilige dag van de Bahai. Met prachtige onderhouden tuinen is dit zelfs voor ongelovigen een vredelievende heilige plek (www.bahai.org).
Daarna gaan we met de kabelbaan naar Stella Maris, waar je een prachtig uitzicht hebt over Haifa en de zee.
Ondertussen zijn Trudy en Dirk van het ene kantoor naar het andere gegaan en vullen zij vele papieren in. De ambtenaren vinden het allemaal erg ingewikkeld en hebben steeds met hun superieuren telefonisch overleg. Hun database gaat niet verder terug dan 1945, dus staat er in de papieren dat de T-Ford opeens dertig jaar jonger is. Na 5 uur worden de auto’s vrijgegeven en moeten ze snel het terrein onder begeleiding het terrein verlaten, want ze gaan sluiten. Oei…. de landrover wilt niet starten, de accu is leeg en als ze er een startmachine opzetten, begint het alarm te loeien. Dirk heeft het nu toch echt benauwd, want het resetten van het alarm duurt een halve dag. Maar opeens …stilte. Het alarm is uit zichzelf gestopt. Nog net op tijd kunnen ze het haventerrein verlaten en worden ze onder gejuich opgewacht door Ben en Joke.
Ben en Joke
July 18 – day 27
It has been very hot in Haifa and since we do not have our cars travelling is by public transport. When we finally found the bus we had to take we had a comfortable ride to Haifa.
De hele ochtend zitten we achter de nieuwe laptop om de achterstand van de verslagen in te lopen.
Omdat we weinig tijd hebben, willen we een ritje maken met een toeristische bus (nr.99) langs de beroemde plekjes. Alleen……waar staat en blijft die bus toch?????? We kunnen er naar vragen, maar echte antwoorden komen er niet. Na drie kwartier wachten besluiten we naar Haifa te gaan. Dankzij de mevrouw van het hotel, die ons een computeruitdraai geeft, vinden we deze bus wel en zitten we om 15.00 uur comfortabel in een rechtstreekse bus naar Haifa. We leren steeds meer, want we hebben al op de computer in Jeruzalem een hotel in Haifa geboekt, zodat we hier meteen naar toe kunnen gaan. Toevallig gaat een man met vrouw en kinderen ook deze kant op en zo bereiken we makkelijk ons hotel.
Hier sjouwen we onze bagage 3 hoog de trappen op.Je kunt ons uitwringen, want alweer is het de heetste dag van het jaar volgens de locals.
‘s Avonds lopen we door de stad naar de German Colony, een wijk waar allemaal gezellige eettentjes zijn en genieten we buiten van een heerlijke maaltijd.
Ben en Joke
July 17 – day 26
Dinsdag 17 juli
Om 6.30 rijden we met twee taxi’s naar het internationale vliegveld in Athene.
De koffers moeten open en worden met een ionenscan, dit is een soort grote tandenborstel, minitieus onderzocht. Omdat we alleen een enkele reis hebben, roept dit allerlei vragen op.
Pas nadat Dirk het reisschema heeft laten zien mogen we inchecken met ons tweede paspoort. Je komt Soedan niet in als je in je paspoort een stempel van Israel hebt.
We nemen afscheid van Rozemarijn, die vanmiddag terugvliegt naar Amsterdam.
Nogmaals hartelijk dank voor al het werk wat je voor ons gedaan hebt en het was heel gezellig.
De pieper gaat alleen bij Joke af en een kleine beveiligingsbeambte moet wel erg op haar tenen staan om haar te fouilleren.
Na bijna 2 uur staan we in Tel Aviv. We willen meteen door naar Jeruzalem, maar de bus komt niet.
Na 1 1/2 uur in de hitte is hij er eindelijk en komen we in Jeruzalem aan. Het is er levendig, hectisch en heet.
‘s Avonds bezoeken we de oude stad en de klaagmuur.
July 16 – day 25
Maandag 16 juli
We splitsen. Dirk en Ben brengen de auto’s naar de haven van Lavrio in het zuiden van Griekenland.
Hierbij passeren ze onderweg nog een SOS kinderdorp.
Na een snelcursus T-Ford rijden door Dirk aan een bemanningslid moet hij zijn “T-liefje” laten gaan (snuf…)
Daarna gaan zij met de snelbus voor 5 euro in 1 uur terug naar Athene.
Ondertussen zijn de dames decadent met een gele taxi gaan shoppen. Dankzij het handige lijstje van Michiel ( dank) is in 5 minuten een witte laptop met een Grieks en een algemeen toetsenbord gekocht. Het uitzoeken van een goede tas duurt wel drie keer zo lang.
Beladen met alle computerspullen en een waterkoker gaan de taxigirls op zoek naar onderdelen voor het benzine kookstel, dat helaas niet te vinden is.
Terwijl ze later in de tram naar Athene zitten, neemt Roos de telefoon van Trudy op. Een man uit Korinthos vertelt dat hij een tas met de satelliettelefoon heeft gevonden. De verbazing wordt snel omgezet in actie. Dirk, Trudy en Roos gaan de tas met de bus uit Korinthos halen.
Ben en Joke verkennen een heet Athene.
Om 21.00 uur zijn de Regters met de complete tas terug in Athene. Onder de Acropolis genieten zij van een biertje. Zelf Trudy vindt bier heerlijk!
july 15 – day 24
Zondag 15 juli
De koffers moeten opnieuw ingedeeld worden, omdat de auto’s maandag op de boot naar Haifa gaan, hier 4 dagen later aankomen en wij dinsdag naar Tel Aviv vliegen.
Voor we vertrekken lopen we een paadje van de camping af en nemen nog een verfrissende duik in het heldere water.
Om 13. 00 uur vertrekken we richting Athene en nemen weer de kustroute.
Slechts één keer moeten we stoppen, omdat de T-Ford oververhit raakt.
De motorkap wordt op het dak van de landrover gebonden en topless gaat ze verder.
Via een kioskman vinden we een mooi hotel in Glyfada, dat op een uurtje trammen van het Centrum van Athene ligt.
De auto van de hoteleigenaar ruilt zijn plek voor de T-Ford, zodat deze 24 uur bewaking krijgt.
Ben en Joke
july 14 – day 23
For 13,20 euro we drive across the cable-stayed bridge to Peloponnese. We drive the ‘fantastic onelane tollroad” to Corintha. Not all fast Greeks are happy with this.
Zodra we kunnen gaan we hier af en vinden we een prachtige route langs de kust met vergezichten over bergen en baaien op weg naar Rozemarijn, die met de bus uit Athene komt.Wat een blije gezichten als Dirk en Trudy hun dochter weer in hun armen kunnen sluiten.
Het is heet in Griekenland ( 42 graden), zelfs voor de Grieken. Dus zoeken we een plekje aan het water om af te koelen.Inventief bouwen we een schaduwplek, eten en zwemmen. Kortom even tijd voor vakantie.We krijgen bezoek van een nederlandse jongeman en vrouw, die ook op wereldreis zijn ( www.amsterdamhobart.nl) en de T-Ford herkennen van een poster in Purmerend.
Op weg naar het kanaal van Corinthie merkt Dirk dat zijn horloge, dat aan het stuur van de T-Ford hing verdwenen is.Bij de boodschappen helpt een Griekse dame ons met het uitzoeken van Griekse lekkernijen ( kaas, salamie,visjes).
Na het avondeten op camping Glaros Beach blijkt de labtop en de tas van Trudy met verjaarspost verdwenen te zijn.Dus helaas geen verslag, maar verslagenheid. Dat betekent veel regelen. Lang leve de internettelefoon en de achterban in Nederland.
Ben en Joke
July 13 – day 22
We have a new laptop, updates can be written!
At 3:00 in the night we arrive on the dark abandoned quay in Igoumenitsa (Greece). In the distance the lights of the ferry continuing its journey to Patras. We drive on empty roads with the Model-T headlights lighting the corners. Both cars are running smoothly across every hill we pass.
For me as a nightperson is surreal, but beautiful too see the morning light at 6 while drinking coffee under the guard of a Greek guard dog.
After a long hot day there is no open campsite to be found. Fortunately a friendly Greek advises use to sleep at the beach. And so we are at a unique spot directly at the water with a view on the magnificent Rio-Antirio Bridge to Peloponnese.
During the evening and the night several young couples visit the beach. Unfortunately for them we, a slightly older young bunch have taken their spot.
Friday the 13th is a lucky day for us. We receive confirmation that the crossing from Greece to Haifa (Israel) is arranged.