Verslag 14 juni
Door Benno
Exotische plekken hebben meestal een tegenhanger: of ze zijn zo goed als onbereikbaar, of het wordt bevolkt door wichelroedende broeders, opzoek naar bloed. Dit laatste was hier in het Kakadu reservaat het geval. Het noopt ons om vroeg op te staan en de omgeving te bewandelen. Verschillende papagaai achtigen zien we, als wel hagedissen, hoenders, wallybees, vlinders en vinken. In de rivier zien we twee auto’s op hun kant die waarschijnlijk bij te hoog water probeerden over te steken. Ook hier; hoe aanlokkelijk het water er ook uitziet, krokodillen liggen op de loer. Gaandeweg komen we bij heilige rotspartijen van de Aboriginals, waar vele rotstekeningen zich laten zien aan de onderzijde van grotten en overhangende kliffen. Boven opgekomen hebben we prachtig zicht op de uitgestrektheid van Arnhemland. Op het eind van de dag bereiken we een ground over een brandrode weg, waar we wederom een schandalig mooie zonsondergang aanschouwen. Na een overheerlijke Trudyaanse maaltijd slapen Thecla en ik weer onder de sterren, onder het gehuil van een Dingo, en Dirk en Trudy in hun daktent.
