Door Nico & Marijke
Op weg naar Biger
Donderdag 9 mei.
’s Ochtends waren we de gers aan het opruimen en hebben we onze spullen in de auto’s geladen. Daarna nog even een kopje koffie en milktea met taart in het zonnetje.
We gingen daarna naar het project voor een fotosessie met de medewerkers. Zo gastvrij als ze zijn, lieten ze ons niet zonder lunch vertrekken.
Tijdens een tussenstop bij een ATM hadden we een toevallige ontmoeting met een vrachtwagenchauffeur uit Kazachstan. We kregen van hem informatie en een reep Kazachstan-chocola.
Tsedevsuren (hoofd van het project) en nog een aantal stafleden deden ons uitgeleide tot aan de rand van de stad. Dirk kreeg daar een plakkaat uitgereikt.
We reden ca 37-42 km op asfalt, daarna weer off-road. Het was ondanks de GPS toch zoeken voor de juiste weg. Een aantal keren ook geïnformeerd bij herders op motorfietsen.
Ons kampement opgezet in de buurt van Tieg (een plaatsnaam waar nomaden wonen).
Op gegeven moment merkte ik op, dat de rechtervoorband van de T-Ford lek was. Dirk zette de auto op een krik.
’s Avonds kwam een jongeman op een gloednieuwe motorfiets langs vanuit Bajanghongor, volbepakt met o.a. twee jerrycans benzine. Ik zag een straaltje benzine lopen vanuit één van de jerrycans. Dirk repareerde deze jerrycan. Gelukkig voor de man, dat hij nog maar 10 km hoefde te rijden naar zijn ger.
Vrijdag 10 mei
Dirk heeft een nieuwe band om zijn rechtervoorwiel gedaan. Hierna reden we weer over de steppe.
Onderweg bij een koffiepauze merkten we een uitstulpende rechterachterband op bij de T-Ford. De buitenband bleek gescheurd te zijn. De auto weer op de krik gezet en het wiel verwisseld. Onderwijl zagen we een herder zijn paarden naar een andere plek drijven.
Na de pauze verder gereden.
Bij een volgende stop hoorden we een sissend geluid bij de T-Ford. De mannen dachten aan een gescheurd ventiel. Alweer een wielwisseling!
We reden verder zonder problemen langs de delta van een rivier. We zochten naar een oversteek door de rivier. Dirk testte een aantal plekken in de rivier met behulp van een schop. Echter zonder resultaat.
In de buurt van Baatsagaan zetten we de tenten op tijdens een harde wind.
Zaterdag 11 mei
In de nacht was de wind gaan liggen. Na het ontbijt repareerden Dirk en Nico een band.
We reden naar het dorp. Daar bleek geen elektriciteit te zijn tot in de avond. Bij het benzinestation zetten ze een generator voor ons aan, zodat we konden tanken.
Een man, die ons naar het tankstation had gebracht, bracht ons nu naar de juiste route richting Biger. Het was een mooie route: eerst door de steppe, maar algauw werden de wegen
zanderiger. Links en rechts van ons verschenen hogere zandduinen. De wegen waren als een kermisattractie. De landrover en de T-Ford dansten over deze wegen.
De T-Ford raakte vast. Met behulp van de landrover werd de T-Ford weer losgetrokken.
Het was een warme en vermoeiende dag vandaag.
Zondag 12 mei
We startte met weinig wind en een blauwe lucht. Oko had het plan opgevat om met Dirk “the Camelsong” te zingen met als achtergrond de bergen en kamelen. Dit werd op film vastgelegd.
Hierna vervolgden we onze reis. De eerste helft van de route viel de weg mee, maar daarna werd het weer “een wasbord”.
Bij een grote “ovo” offerde Dirk de gescheurde buitenband.
Bij Horhoo was een oase. Dirk friste zich op in het koele water.
Ca 6-7 km voor Biger sloegen we ons tentenkamp op.
