Vannacht vette onweer en regen, dat is even wennen. ‘s ochtends is alles klam en nat. Dat hebben we nog niet eerder gehad.
Ze hebben hier prachtige toiletten, das ook wat waard!
Vandaag gaan we de grens over naar Zuid Afrika.
Het aanbod van gisteravond van Frikkie om de stenenfabriek te bekijken en een bakkie koffie te drinken gaan we eerst doen.
Op het terrein van Makoro Bricks staan een aantal woningen en een daarvan wordt bewoond door Frikkie en zijn gezin. Ze komen oorspronkelijk uit Zuid Afrika.
Hij is bezig met een nieuw deel van de fabriek te bouwen.
Aangezien hij electrotechnisch begaafd is vertellen we hem het verhaal van de laadspanning van de dynamo, hij roept hulp in van een vrachtwagenmonteur op het terrein.
Hij meet met zijn multimeter de laadspanning en die is 14,7Volt. De dynamo werkt dus prima. De startaccu meet hij ook door met een accutester, de accu is nog heel, alleen een beetje zwak. Het blijkt dat onze multimeter niet goed werkt, godnonderjus!
Dit wetende kunnen we in ieder geval met een gerust hart verder rijden.
Frikkie geeft ons een rondleiding door de fabriek.
De klei graven ze iets verderop uit de grond vandaan, dit wordt vermalen met kolen en water, dit mengsel wordt door een extruder met mal geperst.
De langwerpige stenen die daaruit komen worden vervolgens door een soort broodsnijmachine in plakjes gesneden.
De stenen worden opgestapeld en 2 dagen in ‘warme lucht’ gedroogd.
Dan worden ze afgebakken in de oven. Gestookt op kolen die ook iets verderop uit een mijn gehaald worden. Na het bakken worden ze weer met de hand opgestapeld.
Ze produceren 120.000 stenen per dag… Aardig wat stapelwerk. Ze zijn bezig met nieuwe robots om dit stapelen te doen.
Om 12:30 rijden we richting de grens.
We wisselen onze Botswaanse Pula’s om in ZuidAfrikaanse Rands, koers is 1 op 1,02. Dat is makkelijk rekenen. 10 Rand is ongeveer 1 Euro.
Om 15:00 komen we aan bij de grens.
We rijden de Limpopo rivier over, dit is de natuurlijke grens tussen ZA en Botswana.
Om 15:30 rijden we ZuidAfika in.
Welcome!
Erg grappig hier in Zuid Afrika, heel veel Nederlandse benamingen. Het ziet er erg verzorgd uit. Langs de weg is alles afgezet met hekken.
Om 17:00 stoppen we bij een camping langs de weg. Marnitz heet het dorpje waar we zijn.
We hebben een mooie plek onder een afdak.
Op de camping is ook Rafal Kitowski, een Pool. Hij is bezig met een wereldreis op de fiets. Hij is in 2005 gestart..
We nodigen hem uit om met ons mee te eten.
Tijdens het eten heeft hij heel veel fantastische verhalen te vertellen. Best wel gaaf, hij heeft vrijwel dezelfde route gepland als wij. Wellicht komen we hem nog tegen in Zuid-Amerika.
Zijn verhalen zijn in het Pools te vinden op www.rafalkitowski.pl
Volgens hem kun je met googletranslate het verhaal aardig volgen.
Hij rijdt ongeveer 70 kilometer per dag, en slaapt meestal op een plekje in de bush. Hij is voor het eerst in 3 weken weer op een camping.
Na het eten begint het flink te stormen en verderop te bliksemen.
Omdat we onder het afdak staan, is Dirk niet van plan de Ford af te dekken. Ohoh..
We hebben vandaag 160km gereden.
Morgen verder richting Polokwane.
DJ