Reisverslag zondag 13 juli
Report by Benno en Thecla
our camp place
De volle maan heeft de koeien vannacht op afstand gehouden, evenals de honden.
De morgenzon zet alles in een vriendelijk licht wanneer we het pad van duizend bochten en hobbels vervolgen. Van de drieduizend meter hoogte gaan we geleidelijk omhoog naar de Cero de Pasco, gelegen op vierduizend meter en komen hierna op een hoogvlakte waar een ijzige wind blaast. De weg wordt alsmaar slechter en onze snelheid decimeert zich dan ook tot een tergende twintig kilometer per uur. Maar de T Ford houd zich wonder goed. In het meer van Chinchaycocha dat we passeren zien we flamingo’s en zwarte ibissen, ganzen en verschillende eendensoorten.
black ibis
Maar willen we nog een plek voor donker vinden, zijn we genoodzaakt door te blazen. Op de hoogvlakte, die Dirk en Trudy veel aan Mongolie doet denken slaan we ons kamp op. Met het ondergaan van de zon is het gelijk min vijf graden, we gaan dan ook met de kippen op stok. Wij duiken gelijk weer in ons hemelbed en binden de mummyslaapzak tot de neus dicht, een dekzeil over ons heen.
along the road
drying corn
unexpected color of tree
chatting women
pigheaded
waiting for more cold at night
