Vrijdag 27 juli
Blij en gelukkig tuffen we naar het zuiden door de Sinaï woestijn.Helaas kunnen we vanwege de veiligheid niet dwars doorsteken en moeten we langs de kust helemaal naar beneden en daarna weer omnhoog.
Gids Mohammed zit naast Dirk in de T-Ford te stralen en Trudy zit voor het eerst lekker koel in de landrover.
De weg gaat steil omhoog en na een paar kilometer loopt de temperatuur van de T-Ford te hoog op en moet ze aan de kant stoppen om af te koelen. Door de hitte en nergens schaduw lukt dit niet echt.
Na 5oo meter moet ze alweer aan de kant. We besluiten haar achter de landrover te slepen en dit gaat prima.
Het is een prachtige rit, zo tussen de bergen te rijden.Ik heb nooit geweten dat een woestijn zo afwisselend kan zijn.
Wat een verscheidenheid aan kleuren!
We hebben even pauze in de schaduw van de berg voor een kopje koffie en wat eten, als we iets terug een harde klap horen en een stofwolk zien….een ongeluk.
Zo snel we kunnen lopen we er heen. Ben en Mohammed zijn er snel bij. Er is een pick-up de bocht uit gevlogen en twee jongens zijn gewond, waarvan een schijnbaar ernstig.
Gelukkig is de ambulance er snel, want 3 kilometer terug is er een checkpoint, waar de ambulance ook staat.
We zijn er allemaal stil van en breken op om maar verder te rijden.
Om 17.00 uur rijden we Sharm el Sheikh binnen, een echte toeristenplaats met vele, prachtige hotels.
Alleen waar is nu ons hotel?
Nadat we de brede boulevard 3 keer heen en weer zijn gereden, rijden we de juiste zijstraat in, maar… we worden bij een checkpoint tegengehouden. We mogen er niet in, tenminste alleen onze auto’s niet. Die moeten op de openbare weg ergens blijven staan, wat we gezien onze ervaringen absoluut niet willen.Ook zien we ons niet in deze hitte met al onze spullen 1 kilometer naar het hotel lopen.Er schijnt hier ooit eens een bomaanslag te zijn geweest en daarom hebben ze nu dit beleid. Welkom in Egypte ?! Dus gaat Mohammed een nieuw hotel regelen en wij wachten, ja het wachten begint net als de hitte (40 graden) een beetje te wennen. Maar vermoeiend is het wel, als je denkt dat je ,na een dag in de hitte door de woestijn, er bent en dan pas 2 1/2 uur later echt in je hotel bent.
We gaan wat eten, drinken, douchen en dan snel naar bed, want morgen hebben we een lange tocht voor de boeg.
Ben en Joke