Karima – Atbara – 303 km.
De reis gaat 262 kilometer dwars door de Bayada woestijn. Na 150 kilometer gaat de T-Ford onregelmatig lopen.
De brandstoffilter wordt vervangen, maar het euvel is niet verholpen.
uit de pyama in de ochtendzon
De T-Ford blijkt op 2 poten te lopen. De ontsteking wordt vervangen, waarna de T-Ford weer als een zonnetje verder loopt.
vochtig stilleven
In deze woestijn is er af en toe een waterplas en bij een watertje staan een dertigtal ooievaars.
Verder is het voornamelijk vlak met op veel plaatsen begroeiing.
ooievaars in de Bayada woestijn
Het is een hele trip, die eindigt nadat we over een hele, oude, smalle brug met grote hobbels en gaten in het asfalt over de Atbara rivier zijn gegaan.
begroeiing in de Bayada woestijn
brug……
We komen in een fantastisch schoon en verzorgd hotel en spoelen de zandresten van ons af met heerlijke helder water.
Hi Dirk en Trudy,Je heb niet veel van mij gehoord, maar dat neemt niet weg dat ik jullie minstens twee keer per dag volg. Het T’je doet het maar goed,weet je inmiddels al wat die tik in de motor is ,of is geweest? Ik heb net gelezen dat je ook de andere (poten) weer aan het werk gekregen heb. Het zijn wel totaal andere omstandigheden als hier in Holland,hoewel de temperatuur al wel een beetje op de omstandigheden als bij jullie gaat lijken rond de 30 graden hier .Het verbaast mij dat jullie op de markten zoveel groente en fruit zien , terwijl als ik de foto’s van de omgeving ziet, zie ik alleen maar zand. waar groeit dat alles.Ik wens jullie allen een goed vervolg van de reis !!!!! Toon en Ditty
Wonderlijk dat je na zo’n reis toch weer een goed hotel vindt. En wat moet schoon water dan heerlijk zijn! Fijn dat de T-Ford het weer zo goed doet. Ik heb op Wikipedia gelezen hoe zo’n versteend bos ontstaat, heel bijzonder.
Vandaag komt Arnaud naar jullie toe. Joke, bedankt voor de mooie verslagen.
Groeten, Karen (en Jan)