Vandaag precies 100 jaar geleden sloeg de eerste vonk door “Watson”, het begin van een avontuurlijk leven.
Een liefdadigheidstour voor weeskinderen
Trudy en Dirk Regter uit Nederland maken een wereldreis in een T-Ford uit 1915. Een reis die alle continenten van de wereld bestrijkt. Zij maken deze reis met als doel geld in te zamelen voor weeskinderen wereldwijd. Tot op heden hebben ze ruim 100.000 kilometer gereden door 31 landen en hebben ze meer dan €45.000 opgehaald voor kinderprojecten in Colombia en Bolivia. Een eerdere reis van Dirk in 2007 van Beijing naar Parijs in de T-Ford heeft ruim €135.000 opgebracht, waarvan 2 kinderprojecten in Mongolië zijn gebouwd. Het laatste deel van hun wereldreis van ca. 17.000 kilometer, voert ze via Azië terug naar Nederland. Als u het doel van deze reis ondersteunt, kunt u eigenaar worden van enkele van de 17.000 kilometers van deze laatste etappe. Koop uw kilometers en draag zo een steentje bij aan een betere toekomst voor weeskinderen.
Vandaag precies 100 jaar geleden sloeg de eerste vonk door “Watson”, het begin van een avontuurlijk leven.
Van 4 tot en met 8 februari waren we te gast op de expositie van Rétromobile in Parijs.
Een grootscheeps evenement op het gebied van klassieke auto’s met meer dan 100.000 bezoekers.
We waren zeer vereerd met de Award die we uitgereikt kregen voor het deel van de wereldreis dat we al gereden hebben.
Ook waren we tijdens deze dagen op de Franse televisie te zien.
video-automobile-lepopee-de-la-ford-t_816425
Onze T-Ford vrienden uit Córdoba in Argentinië maakten de volgende slide show van ons bezoek aan Parijs. Je kunt deze slide show downloaden via de onderstaande link.
ACCAA, Cordoba in Paris (Engl)
Verslag 22 & 23 november
Door Dirk
Zaterdag 22 & zondag 23 november zijn we door Malcolm Forest uitgenodigd bij de Veteran Car Club Do Brasil in São Paulo.
We vertrekken om half negen in de ochtend in de regen vanuit Santos.
Het is ongeveer 70 km. naar het afgesproken punt in São Paulo en we moeten een pas van 800 meter over.
Onderweg wordt het droog en om half elf rijden we São Paulo in.
Een stad met ruim 20 miljoen inwoners. De grootste stad van Zuid-Amerika en het economisch centrum van Brazilië.
We worden hartelijk ontvangen door onze classic car vrienden bij het eerste tankstation dat we tegen komen in São Paulo.
Een foto bij het in São Paulo beroemde Ipiranga Museum mag natuurlijk niet ontbreken.
Eén van de leden nodigt ons uit zijn classic car collectie te bekijken.
Deze verzamelt al vanaf zijn 16de jaar auto’s, zet ze in de schuur en laat ze voor wat ze zijn.
Prachtige exemplaren staan er tussen; allemaal zoals hij ze door de jaren heen gevonden heeft.
Dit weekend is er een grote carshow in de stad: de Auto Esporte Expo Show.
We zijn uitgenodigd om met de T-Ford hier naar toe te gaan en worden als ere gasten ontvangen.
De T-Ford krijgt een prominente plaats in show tussen al die mooi opgepoetste en glimmende auto’s.
Het is een prachtig spectakel.
Na een goede nachtrust worden we de volgende ochtend opgepikt door onze vrienden uit São Paulo en krijgen als aandenken een club embleem aangeboden, dat meteen op de auto wordt gemonteerd.
Daarna worden we in escorte van diverse oldtimers naar de grens van de stad gebracht.
Daar nemen we afscheid.
Deze twee dagen waren een prachtige afsluiting van onze reis door Zuid-Amerika, waarvoor we onze oldtimer vrienden in São Paulo enorm bedanken.
Aankomst in Santos
Na 26.000 km en 173 reisdagen, vanaf Cartagena in Colombia zijn we vandaag aangekomen in Santos, Brazilië.
Het einde van ons reisavontuur met de T-Ford door Zuid-Amerika.
Verslag 16 november
Door Robert
We rijden van Cajati naar onze eindbestemming Santos.
We maken ons klaar voor de laatste reisdag in Zuid-Amerika. We bekijken op internet de route om te zien of er nog vlakke delen komen. Vanaf de kust bij Peruíbe lijken er geen heuvels meer te zijn dus, daar willen we de T-Ford weer loskoppelen van de Land Rover, zodat hij zelfstandig het laatste stuk kan rijden.
Onderweg zien we veel bananenbomen en stalletjes waar ze fruit verkopen.
We stoppen bij het stalletje van een oudere man. Hij woont achter het stalletje en alles wat hij verkoopt, komt van zijn eigen land. We bestellen vijf glazen suikerrietsap, dat ter plekke geperst wordt. Daarna krijgen we nog een kleine rondleiding door zijn fruitboomgaard.
Als we bij de vlakke kust aankomen, maken we de T-Ford los en rijden Dirk en Trudy de auto de laatste 100 km. naar Santos, een voorstad van São Paulo en ons eindpunt.
De aankomst wordt uitgebreid gevierd met een toost. Dirk en Trudy hebben met de T-Ford 26.000 km door Zuid-Amerika gereisd. Van Cartagena in Colombia naar Santos in Brazilië, door acht landen in 173 dagen.
Liza en Wouter hebben bijna 9.000 km meegereden, vanaf Calafate in Argentinië tot Santos.
Vanaf Buenos Aires in Argentinië heeft Robert ze vergezeld.
We eindigen met een blije chauffeur en bijrijder…
PS.
We hebben een prachtige reis gehad door Zuid-Amerika en mooie, gastvrije mensen ontmoet.
We hopen dat u genoten heeft van onze reisverslagen van dit 3de deel van onze wereldreis.
Trudy & Dirk
Verslag 15 november
Door Robert
We rijden van Guarapuava naar Cajati met de T-Ford achter de Land Rover.
Vandaag zitten Liza en Trudy in de T-Ford. Het is een stuk kouder dan gisteren, dus ze kleden zich goed aan.
Voor Dirk zal het wat vreemd zijn om achter het stuur van de Land Rover te kruipen.
De weg is weer prachtig, vooral de laatste 100 km door beboste heuvels. Sommige heuvels zijn begroeit met bomen die grote roze bloemen hebben, waardoor soms de hele heuvel roze lijkt.
Verslag 14 november
Door Robert
Met de T-Ford achter de Land Rover rijden we van Matelândia naar Guarapuava.
We koppelen de T-Ford achter de Land Rover. Omdat er maar drie mensen in de Land Rover passen, moeten twee mensen in de gesleepte T-Ford zitten. Trudy en Robert nemen de eerste shift.
De T-Ford is niet te zien in de spiegels van de Land Rover, dus Dirk maakt een speciale vlag. De vlag uitsteken betekent dat we moeten plassen, heen en weer zwaaien betekent dat er iets ernstigs aan de hand is.
We mogen vooral niet sturen of per ongeluk de auto in z’n versnelling zetten tijdens het slepen, dus Dirk zet alle hendels stevig vast met spanbanden.
Het ziet er wat suf uit om in de gesleepte T-Ford te zitten, maar het is eigenlijk een fantastische manier van reizen. De mensen toeteren, zwaaien, filmen, fotograferen of lachen zich helemaal rot als ze ons langs zien rijden.
De weg is heel mooi en het is alsof we de beste stoelen in het theater hebben bemachtigd. Het valt ons op hoe groen Brazilië is. We zien uitgestrekte akkers, afgewisseld met stukken bos en af en toe komen we door een dorp of stad. We zien ook een soort parasol-naaldbomen, die araucária blijken te heten.
We passeren om de zoveel kilometer een controlepost van de politie en het is steeds weer spannend of we door mogen rijden, maar ze zijn zo verrast door onze karavaan dat ze alleen maar zwaaien. Het wordt echt spannend als er een politie-auto achter ons komt rijden met zwaailicht aan. We kijken bewust niet meer achterom en na een paar minuten haalt hij ons in en rijdt gelukkig door.
Verslag 13 november
Door Robert
We rijden van Puerto Iguazú aan de Argentijnse grens naar Matelândia in Brazilië.
We liggen wat achter op schema, dus we twijfelen of we de watervallen ook nog vanaf de Braziliaanse kant gaan bekijken. We besluiten om het toch te doen en dat blijkt een goede keuze. Vanaf deze kant zijn de watervallen nog mooier!
Na het bezoek aan de watervallen rijden we nog een paar uur en slapen in Matelândia. De weg is nog steeds heuvelachtig en de motor maakt toch weer een raar geluid. De T-Ford komt met moeite de heuvels op. Het blijft tot het einde van de reis spannend met zo’n T-Ford van bijna 100 jaar oud.