Verslag 29 juni
Door Benno en Thecla

Het was erg warm vannacht en vandaag ook een prachtige dag met temperatuur van 35 graden. Zo’n mooi cadeau hebben Trudy en Dirk wel verdiend. Ze hebben een mooie kathedraal uitgezocht (termietenheuvel) om de ceremonie van hun 46 jarige trouwdag nog een keer dunnetjes over te kunnen doen.

Als gift happen ze vandaag weer flink zand en bulldust, vanwege het vele mulle zand en gaten en daarnaast het opwaaiende stof van een enkel passerend voertuig. Op de kaart zien we dat we parallel aan een rivier rijden, dus besluiten na veel stof en hitte het pad te verlaten en op zoek te gaan naar de rivier. Het wordt een nog stofferige route dan tot nu toe en na vele kilometers besluiten we rechtsomkeer te maken. Wanneer we weer op de route zitten blijkt na vijfhonderd meter een meertje te liggen. Geheel verbijstert nemen Dirk en ik een glorieuze duik. En een paar kilometer verder vinden we de lang naar uitgeziene rivier.   

De oever wordt gelijk ons slaap establishment, geheel voorzien van hemelbed.

Verslag 28 juni
Door Benno en Thecla

We staan opnieuw voor 540 kilometer dirt road naar Chillagoe. Dus alles aftanken en aanvullen, want het zal ons enige dagen gaan kosten, en dan kunnen we gaan. Ook hier valt ons de spontaniteit van de Aussies ons op. Enthousiast over de wereldreis van de T-Ford en het goede doel; S.O.S Kinderdorpen, doen ze een donatie in de collecte bus. Leuk om dat zo te ervaren!.De weg is wisselend van conditie en van begroeiing en wel of geen termietenheuvels, in grote en in sculpturen, waar Gaudi jaloers op zou zijn. We voelen ons bijna op safari zo prachtig als we door deze gebieden heen rijden en elke keer verrast worden door weer andere dieren. Dirk spot een giga prehistorische, anderhalve meter grote leguaan die rustig over de weg loopt. Bij elke rivierdoorwading screenen we de oever af op krokodilllen, mede omdat we steeds waarschuwingsborden staan in het Engels, Duits en Chinees.Ons turen wordt beloond: een giga grote zoetwaterkrokodil schiet te water en zijn nog grotere broeder blijft roerloos op de oever liggen. De T-Ford houdt het wonderwel goed op deze ruwe wegen. Rond de schemer zoeken we weer een plekje in de bush, prutten een maaltijd in elkaar en gaan slapen….

Verslag 27 juni
Door Benno en Thecla

We verlaten Floraville Downs. Eerst rijden we over een enorme vlakte, waar veel koeien grazen. Op de kleine stukken gravel worden we regelmatig ingehaald door roadtrains die, hoewel de T-Ford het super doet, Dirk en Trudy volledig doen verdwijnen onder wolken stof. We zien opnieuw regelmatig wallybees en kraanvogels, en nog een twijfelachtige slang die rechtsomkeer maakt en weer in het struikgewas verdwijnt. In Normaton doen we inkopen. We rijden door tot Karumba en zelfs Karumba Point (enigste plek aan deze kant van deze Gulf, waar we de zon in de zee kunnen zien zakken.) Laagvliegend gaat de T-Ford naar de kust,  wij kunnen hem met de Landrover haast niet bijhouden. Net op tijd schuiven we aan op een terras aan het strand en zien, onder het genot van een borrel en culinaire maaltijd de glorieuze zon in de zee zakken. Daarna op zoek naar een camping, want de meeste waren vol. Natuurlijk lukt dat ook deze keer.

Verslag 26 juni
Door Benno en Thecla

Op weg naar Burketown hebben we vandaag asfalt. Het lijkt wel of we op een eindeloos plateau rijden met giga korenvelden, maar wat uiteindelijk een soort gras is. We zien regelmatig groepjes kraanvogels met prachtig rode koppen. In Burketown stoppen we bij de plaatselijke garage en verwisselen we het differentieel olie van de T-Ford  ter check van de laatste reparatie. Gelukkig ziet er alles goed uit, geen vloeibaar goud meer!
Boodschappen inslaan. We zien een warmwaterbron met hieromheen vele wallybees.  De plaatselijke vertegenwoordiger van Burke Shire, neemt een interview af en bied ons een ontmoeting bij de burgemeester van de Shire aan (ongeveer 75 km van Burketwon).
Fantastisch! Ernie en Kylie ontvangen ons met open armen en bieden ons een fantastische maaltijd aan en schitterende overnachtingsplek langs de rivier. Een warm bad. Dirk en ik worden naar een veilige krokvrije natuurlijke rotspool gebracht, waar we een verfrissende duik nemen. 

  Verslag 25 juni
Door Benno en Thecla

Iedere avond is het weer een lust voor het oog wanneer de zon onder gaat in de bush.
‘s Ochtends ontwaken we abrupt wanneer de morgenzon het dierenleven wakker schut. 
Wallybees hoppen langs terwijl we het altijd weer smakelijke ontbijt verorberen.
Op route rijden we door een kloof, waarvan de weg is geasfalteerd om deze onder andere ook door grote roadtrains te kunnen laten nemen. Het zware en snelle verkeer zorgt voor regelmatig aangereden wild levende dieren. Roofvogels lijken hun maaltijd zo gemakkelijk bij elkaar te scharrelen en voor ons is het natuurlijk een fantastische kans om adelaars goed te kunnen spotten. Maar ook vele andere vogels laten zich vandaag goed zien. Een andere goede kans die ik wel eens neem, is een duik in de rivier te nemen (met Dirk op de uitkijk), waardoor we misschien wel een krokodil kunnen (foto)schieten. Vandaag zijn we de Queensland border gepasseerd, waar ons regelmatig een kudde vee ons pad kruisen.

Verslag 24 juni
Door Benno

We gaan vol goede moed weer op weg; met een gecontroleerd vertrouwen van het differentieel. De weg is weer hopeloos wasbord, zodat we na 2,5 uur 60 kilometer verder zijn. De bush wordt weer opgesierd met ontelbare termietenheuvels die als kunstzinnige sculpturen het landschap een onwerkelijk aanzien geven.  Regelmatig houden we de temperatuur van de achteras in de gaten. Bij een van de stops voor een rivier doorwading, meet Dirk de temperatuur van de achteras en controleert gelijk de temp van de banden. Net als hij bij de linkerachter band is knalt deze uit elkaar. We schrikken ons rot. Dirk verwisselt het wiel terwijl ik om de wagen heen neus. Rechtsvoor zie ik dat een dikke bout van de voorasophanging is gebroken. Gelukkig heeft Dirk nog een reserve. Dus al snel kunnen we door de diepe rivierdoorwading, wat zonder problemen verloopt. Er komen er nog vijf, die allen zonder problemen verlopen, zelfs geen krokodil die tussen de spaken beland, of visjes die al spetterend op de achterbank belanden. Ik duik nog even een rivier in terwijl Dirk op de uitkijk blijft. Onderweg zien we roofvogels, waaronder een arend , als wel kraanvogels en kleiner gespuis. We bezoeken nog een heilig meer van de aboriginals, met veel watervogels. Avonds kamperen we weer, rood van het stof, op een prachtige plek in de bush. Trudy knutselt een verrukkelijke maaltijd in elkaar, waarna  Thecla en ik weer een plek onder de sterren opzoeken, met op de achtergrond het gekwetter van vogels die langzaam overgaan naar het gezoem van zomerse krekels. 

Verslag 23 juni
Door Benno

Vroeg op om wat foto’s te schieten van de kleurrijke vogels, papagaaien tot bijeneters, wouwen, en varianten van kwikstaart en ekster.

We halen de achterwielen eraf om de remmen beter te kunnen ontluchten, wat gaandeweg tot resultaat leidt. Waarna het slagveld van onderdelen en gereedschap wordt opgeruimd. Een Aboriginal familie komt nog even langs buurten om wat foto’s te schieten met hun drie kinderen op de voorbank. De bosbranden achter onze kampplaats zijn gelukkig geluwd zodat we de rest van de dag wat verder luieren.

Verslag 22 juni
Door Thecla

Bij het krieken van de dag opgestaan en na het ontbijt starten de mannen gelijk met sleutelen.
Opbouwen met allerlei geïmproviseerde hulpmiddelen. De wereldkeuken van Trudy moet er ook aan geloven, evenals gevonden emmers, kartonnen dozen, houtplaten, jerry cans, rotsblokken, stalen hoekprofielen en zo ga maar door. Alles wat op deze campground is te vinden. Het aciaal lagers van het kroonwiel worden afgesteld als wel het pignon, kroonwiel, door middel van verschillende dikte pakkingen. Met zijn vieren tillen we de achteras naar zijn plaats waar we hem stapje voor stapje op zijn plaats schuiven. Plopppp!!!

Aan het eind van de middag wonder oh wonder zit de T-Ford weer in elkaar en rijdt zijn eerste proefrondje. De mannen zijn redelijk tevreden. Met name het remsysteem moet nog ontlucht worden en allerlei andere puntjes moeten nog op de i gezet worden.

Een dag hard werken met een temperatuur van 30 graden, maar dan heb je wel weer rijdend materieel. De mannen komen ook met een grote glimlach terug van hun proefrit.

Verslag 21 Juni
Door Thecla

Dirk start ook vanochtend met zijn ritueel om de T-Ford te smeren, bandenspanning te controleren en alles goed na te lopen, na zo’n stoere dag als gisteren. Maar tot zijn schrik zit bij de niveauplug van de differentieel olie heel veel goudsnippers (brons) aan de magneet.

Dit behoeft nader onderzoek. Dus besluiten de mannen tot een uitgebreid inspectie, waarbij de olie wordt afgetapt en tot schrik een goudkleurige drab uit komt.  Dit duidt op een dramatische slijtage. Er wordt besloten om de hele achteras onder de T-Ford vandaag te slopen. In het binnenste van het differentieel is er een thrust plaat gebroken (aciaallager) en uit elkaar gelopen. De brokken brons vliegen uit het binnenste. Na enige uren slopen en even in spanning te hebben gezeten blijkt Dirk gelukkig een reserve as met thrust platen bij zich te hebben. Mazzel!

Beneden onze kampplaats woed al twee dagen, in de jungle een heftige ongecontroleerde brand en vluchten en vliegen de vogels en andere dieren een kant op. De T- Ford staat zonder as, op benzinejerrycans ondersteunt gestaag te wachten op mobiliteit. We vragen ons af of er veel ongedierte, slangen en dergelijke richting ons kampement vluchten?

De vraag blijft nu staan hoe heeft dit kunnen gebeuren/ontstaan?. Menig theorie wordt er bij gehaald en dit zal de komende dagen nog verder uitgediept worden. Na het eten rond half zeven is het donker en worden de originele boeken erbij gehaald en bij het licht van de benzinelamp wordt een en ander verder bekeken.

Verslag 20 juni
Door Thecla

Benno neemt nog een verfrissende ochtendduik en dan kunnen we weer op pad.
We hebben relatief veel slechte stukken weg, veel los en mul zand en veel rivier doorwadingen. Prachtig om te filmen, maar helaas voor Trudy moeten we het af en toe over doen. Wat een kanjer, zandhapster!
Op sommige plaatsen zijn ze zelfs met wegwerkzaamheden bezig. We hadden het al van andere aussies gehoord, maar hier leven wilde buffels. Veel poep gezien, maar vandaag zien we ze ook in het echt. Aan het eind van de middag zijn we de dirt road wel zat. We zijn bijna bij Borroloola en 27 kilometer voor dit stadje glinstert het asfalt ons tegemoet. Wat zullen we doen? Bushcamping of op het caravan park gaan staan? We besluiten op het caravan park te gaan staan, zodat we het stof kunnen afspoelen van onszelf, onze kleding en voertuigen.
Hier worden we heel gastvrij ontvangen en mogen gratis op het caravan park staan.
We zetten ons wagenpark aan de rand van het park met prachtig uitzicht op de bush.
We genieten van deze plek.