Verslag 9 juni
Door Trudy
In Timber Creek hebben we geen krokodillen gezien op de camping. We pakken in en vertrekken.
Gelukkig is het snel koffietijd, want ik heb wat lekkers gekocht. Omdat Rick de beugel van het verenpakket gevonden had zou ik trakteren. Dit was de eerste dag dat ik wat lekkers kon kopen.
Het is heel bijzonder om door heel Australië termietenheuvels te zien. De vormen en de kleuren zijn steeds verschillend.
We rijden lekker door en zien van alles onderweg. Het is geen saai stuk.
Als er een road-train langs komt schudden we in de T-Ford e als hij weer voorbij is steken we onze duimen op. Weer gelukt.
Het zijn lange wegen in Australië.
En dan KNAL, wat een klap. “Hou je vast” roept Dirk en hij stuurt de T-Ford gelukkig veilig de kant in. PFFFFFF.
Dan staan we langs de weg. Mijn hart bonkt nog heel hard, maar we gaan in aktie.
De binnenband is er uit geklapt en de buitenband is van de velg af. De velg is wel een beetje beschadigd maar gelukkig niet helemaal stuk. Hij moet er wel af. Dirk doet een andere velg met band op het wiel en de afgelopen band knoopt hij op de T-Ford.
Het is geweldig goed gegaan en helemaal weer helemaal voor elkaar. Binnen 40 minuten. Knap hoor Dirk.
Als we weer rijden zien we ons volgteam aankomen. Ze waren deze keer vooruitgereden en daarom hadden ze deze pech en reparatie gemist.
Dirk had afgesproken dat we vanmiddag in Katherine aan zouden komen. We waren mooi op tijd maar daar kwam een auto ons tegemoet, seinde, stopte, keerde en daar stapte John uit en verwelkomde ons.
Hij brengt ons naar zijn huis, waar ook Diana ons verwelkomt. We hebben hier een privé camping met alle voorzieningen.
We bouwen onze tenten op en worden uitgenodigd voor een drankje bij het huis. Daar hangt een leuk bord aan de wand.