Vrijdag 17 augustus

Our guide has arranged we will visit tomorrow the SOS children village in Khartoum.
Dirk prepares the Model-T for the next trips.
We are visiting the big market of Khartoum.
In the afternoon the new support team Arnaud and Casper arrive.
This is our last report; we are going home on Sunday. Thank you for following us.

Kind regards,
Ben Segaar and Joke Smith

Onze gids Khalid heeft geregeld dat we morgen het SOS kinderdorp in Khartoum kunnen bezoeken.
Yes ……nog net voor ons op de valreep een bezoek aan een SOS kinderdorp!
Dirk en Trudy bereiden deze dag voor en Dirk pleegt groot onderhoud aan de T-Ford en verwijdert overal het zand.

1.mooie, veilige sleutelplek

2.het klopend hart van de T-Ford

Aan het eind van de dag halen zij met de taxi Arnaud Schouten en Casper Maas, het derde begeleidingsteam op van het vliegveld.

4.het nieuwe team Arnaud en Casper

Wij gaan met het openbaar vervoer met Khalid naar het centrum om de grote markt (souk) te bezoeken. Het is een hele leuke ervaring om met onze lange lijven dubbelgeklapt engelse les te geven aan een 12 jarige jongen. De hele bus geniet mee.
Het gebruikte verpakkingsmateriaal zorgt op de grond van de markt voor een dikke, verende laag. We kunen op de markt ongestoord ons gang gaan.

3.Soufi Moskee op Ahmed El Nil begraafplaats

Per riksja gaan we voor zonsondergang naar de Ahmed El Nil begraafplaats, waar op elke vrijdag de Dans van de Soufi is. Alleen helaas vandaag in verband met de Ramadan niet.
Teleurgesteld gaan we dan maar een overheerlijke cappucino drinken bij Ozone, het sjieke koffiehuis.
Dit is ons laatste verslag, zondag vliegen wij terug naar Nederland, een hele mooie ervaring rijker en wij bedanken iedereen die ons gevolgd heeft. Wij wensen Dirk, Trudy, Arnaud en Casper een veilig en gezellig vervolg van deze wereldreis. Wij hebben ervan genoten.

Hartelijke groeten vanuit Khartoum,
Ben Segaar en Joke Smith

Donderdag 16 augustus

Meroe – Khartoum – 239km

This is a travelling day. In the beginning the road is good, but overloaded with big trucks.
Later on there are many holes and bad pavement, so it is dangerous for the thin tires of the Model-T. Khartoum is one traffic jam. The Model-T become overheated and we put the triangle on. Safely we reach our hotel.

1.groot en klein

In het begin zijn er nog veel grote vrachtauto’s op de twee baansweg en af en toe wordt er op onverantwoorde manier ingehaald.
Later wordt de weg steeds slechter en de gaten groter. Voor de brede banden van de landrover is dit een minder groot probleem, maar voor de dunne banden met de houten spaken van de T-Ford kan dit fataal zijn. Gelukkig gaat alles goed, maar als we in Khartoum aankomen is het hier een gekkenhuis.

2. transport in Sudan

Het is ook bijna het einde van de ramadan en dat vieren de sudanesen bij hun familie, dus is er te veel verkeer op de weg. Alles loopt vast. Auto’s kruizen links en rechts vlak voor je langs, passeren je op een paar milimeter en voor de brug over de Nijl is het dringen en langdurig stilstaan.
De temperatuur loopt in de T-Ford te hoog op en zij moet aan de kant afkoelen.
Hierna gaat de T-Ford weer op weg om na 400 meter al weer oververhit te zijn.
Heel snel wordt er getriangeld.

3.file in Khartoum

Zonder kleerscheuren stuurt Ben de combinatie door het hectische verkeer naar het hotel.

4.de T-Ford veilig binnen de muren van het hotel

Ben en Joke

Woensdag 15 augustus

Atbara – Meroe – 102 km.

Yesterday evening there was a great sandstorm and the cars are covered with very fine sand.
In the morning it is cloudy and not so warm. We like that very much.
In the afternoon we visit the wonderful necropolis of Meroe.

We slapen uit en krijgen van het hotel thee op bed, alleen hebben wij dit niet door. We horen wel wat op de gang, maar denken dat er schoongemaakt wordt.

2. Mekka kunnen we vinden

De auto’s zitten onder een laag heel fijn zand. Het is zelfs dwars door de pyamahoes van de T-Ford gekomen.
Gisteravond viel even de elektriciteit uit. Er bleek een plotselinge heftige fijnzand storm te zijn. Gedurende 10 minuten was het heel fel en is daarna in 2 uur afgenomen.
Volgens Khalid werd iedereen door deze zandstorm overvallen en renden ze met een laag zand bedekt het hotel binnen.

3. Hollandse truck in Sudan

Het is vanochtend bewolkt en daardoor ook niet zo warm.
We rijden nu over de nieuwe brug over de Atbara rivier met 4 rijstroken, maar toch in het begin nog een groot gat, waar het asfalt helemaal weggeduwd is.
Het is de weg van Port Sudan naar Khartoum met veel grote vrachtauto’s, een drukke weg met langs de randen ontzettend veel restanten van gescheurde en gesprongen autobanden.

4.zand en bandenresten overal langs de weg

Langs de piramides van de nubische koningen, koninginnen en edelen, die we aan het eind van de midag gaan bekijken, komen we al net voor het middaguur aan in het Motel

5. knieval voor de T-Ford

De kamers van het Motel zijn ook door een laag zand bedekt en moeten nog eerst schoongemaakt worden.

6. nubische piramides

Ben en Joke

Karima – Atbara – 303 km.

De reis gaat 262 kilometer dwars door de Bayada woestijn. Na 150 kilometer gaat de T-Ford onregelmatig lopen.
De brandstoffilter wordt vervangen, maar het euvel is niet verholpen.

uit de pyama in de ochtendzon

De T-Ford blijkt op 2 poten te lopen. De ontsteking wordt vervangen, waarna de T-Ford weer als een zonnetje verder loopt.

vochtig stilleven

In deze woestijn is er af en toe een waterplas en bij een watertje staan een dertigtal ooievaars.
Verder is het voornamelijk vlak met op veel plaatsen begroeiing.

ooievaars in de Bayada woestijn

Het is een hele trip, die eindigt nadat we over een hele, oude, smalle brug met grote hobbels en gaten in het asfalt over de Atbara rivier zijn gegaan.

begroeiing in de Bayada woestijn

brug……

We komen in een fantastisch schoon en verzorgd hotel en spoelen de zandresten van ons af met heerlijke helder water.

Karima – El Kurru – Karima

Vandaag heeft de T-Ford een rustdag.

Ontbijt in Karima

Met zijn allen in de landrover gaan we naar El Kurru, dat 20 kilometer ten zuiden van Karima ligt.

Hier bezichtigen we twee graftombes van de oude hoofstad Napata, zo’n 630 jaar voor Christus. Deze graftombes zijn in de rotsen uitgegraven en liggen voor en onder de piramides, die nu echter verdwenen zijn.

afwassen in bruin water uit de kraan

de handdoek is bruin na het drogen van net gewassen haren.

De afbeeldingen van Farao’s, goden en hiëroglyfen zijn in rood en geel geschilderd en stellen de reis naar de andere wereld en de terugkeer voor.

En dan gaan we een hele tijd off road rijden.De landrover is in zijn element en baant zich moeiteloos een weg dwars door de woestijn.Opeens zien we een omgevallen bos voor ons, overal liggen boomstammen en stronken.

versteende boom

Alleen het is niet van hout. Als je er opklopt dan is het echter steen. Miljoenen jaren oud, een versteend bos…zo natuurlijk hout, wat in werkelijkheid steen is.Indrukwekkend.

mr. en mrs. Sudan

Terug in Karima begint het te regenen….hoera.. eindelijk regen, maar na een paar grote druppels houdt het al op en is het weer even heet als daarvoor.

Zondag 12 augustus

Dongola – Karima – 180 km

The T-Fort drives through a sandstorm.It is heavy, the sand is everywhere. In the desert Dirk changes the airfilter full of desertsand.

past net

Het stormt als we opstaan. Het regent zand. Dirk en Trudy pakken zich aan alle kanten heel goed in.

Dirk in de zandstorm

Het zand schuurt overal doorheen. De T-Ford doet het erg goed en tuft gewoon door over een prachtige asfaltweg dwars door de Nubische woestijn. Het stuur wordt zo heet, dat Dirk het bijna niet kan vasthouden.

T-Ford doet het goed in de zandstorm

Af en toe verdwijnt de T-Ford door de zandwolken uit het zicht of doemt er plotseling uit de duisternis een overladen vrachtwagen je tegemoet. Het is heftig en ook een hele belevenis.

In de woestijn verwisselt Dirk al het door zand dichtgeslibte luchtfilter.

zanderig luchtfilter

De landrover rijdt rustig door en heeft eigenlijk weinig last van het zand.

In Karima is de storm bedaard. Het zand zit overal. Dirk maakt de zanderige luchtfilter schoon en met een kwast maakt hij de motor zandvrij.

Ben en Joke bezoeken samen met Ghalid de Jebel Barkai. Dit is de heilige, rode zandstenen berg, die je al van de verte kunt zien.

Jebel Barkai

Binnen is een tempel, die gewijd is aan de faraoh’s van het Nieuwe Rijk en hun God Amon. Achter de berg liggen nubische piramides.

nubische piramides

We mogen met de huiseigenaar na de ramadan mee eten. Zittend op het kleed krijgen we een typische nubische maaltijd met 2 bonenprutjes,

tomatensaus pastapudding, rozijnen met dadels en brood.

Ben en Joke

Zaterdag 11 augustus

Tombos-Kerma-Dongola – 121 km

Near Tombos we have visiting a statue of the black Pharaohs Taharqa. We do shopping on the market in Kerma. The people here don’t look only with the eyes,
they even have colored the T-Ford with blue paint. Fortunately we can clean this with water.
We visit the “Defuffa”old building made by row bricks,probably the holy place of the Kerma Civilisation (3000 B.C).
We cross the Nile on the bridge to reach the town Dongola.

Om half acht zijn we onderweg. Na 1 kilometer stoppen we om het standbeeld van de zwarte
Farao Taharqa te bekijken.
Terwijl Dirk bij de auto’s blijft, doen wij inkopen op de markt in Kerma.

markt in Kerma

vlees aan de haak

toch weer fruit gevonden

onderhandelen

De belangstelling voor de T-Ford lijkt niet altijd even goed bedoeld.
Mensen kijken helaas niet alleen met hun ogen en besmeren zelfs de T-Ford met blauwe kleurstof, die er gelukkig met water afgaat.
We bezoeken de historische vindplaats van Kerma, waar de overblijfselen zijn van het uit kleisteen opgetrokken “Defuffa”
gebouw staat. Dit is waarschijnlijk de heilige plaats van de Kerma beschaving van 3000 jaar voor Christus.
Het hotel ligt op een mooie plek net even buiten Dongola, maar de prijs voor een kamer,waar de douche en de airco het niet doen, vinden we veel te hoog.
Ghalid regelt dat we achter een brommertje aan kunnen naar een ander hotel, waar de airco het doet en uit de douchekop heerlijk water komt.
Met een riksja crossen we heel Dongola door op zoek naar een internet. De derde poging is raak en eindelijk kunnen we de verslagen opsturen.

Ben en Joke

Vrijdag 10 augustus

Wawa – Tombos 135 km

After a hot trip through the desert , a visit to the third cataract with a beautifull view of the Nile Vally
we arrived at our Nubian guesthouse in Tombos. During the night there is a sandstorm and in the distance lightening.

Ben en Joke zijn met Ghalid s’ochtendsvroeg naar de Soleb tempel aan de westzijde van de Nijl geweest.
eerst lopen we door de vallei van de Nijl, waar boeren op het land aan het werk zijn. Met een motorbootje gaan we naar de overkant.
De Nijl stroomt hier snel en er kan niet in gezwommen worden, omdat hier krokodillen leven.

Om 11.00 uur vertrekken wij uit Wawa.Na een ritje door het zand bereiken we de goede asfaltweg, weer dwars door de woestijn.
Iedereen vindt het ook vandaag weer heet, zelfs de Sudanesen hebben overal zweetplekken.
Aan de voet van de 3e cataract vinden we een fijn schaduwplekje, waar we vis en brood en heerlijke ananassap en thee drinken.

We verfrissen ons met het koele water uit de kruiken. Boven op de berg hebben we een magistraal uitzicht over de 3e cataract en de Nijlvallei.
Via een grindweg en hobbelige zandwegen komen we bij ons Nubian Guesthouse in Tombos waar we gastvrij met thee worden ontvangen.

De bedden worden weer buiten gezet en iedereen ligt om 21.00 uur al te pitten. Hitte maakt moe en we willen morgen daarom vroeg op pad.
‘s Nachts begint het stevig te waaien en het zand vliegt door de lucht. In de verte weerlicht het voortdurend.

Ben en Joke

Waidi Halfa – Wawa 230 km

Vandaag halen we auto’s van de boot. We kunnen haast niet wachten, we willen zo graag naar de auto’s. Om 10.00 uur zijn we met de fixer Magdi Boshara bij de haven.

Dirk en de Sudanese fixer Magdi aan het werk

En ja.. daar staan ze. Fier op de boot. Alleen tegen de landrover zijn heel veel witte pakketten gestapeld.
Sterke mannen sjouwen in deze hitte de pakketten die aan de rechterkant liggen naar een truck en de auto’s staan links. Dit kan nog wel dagen duren.
Dirk, Ben en Ghalid (de gids) gaan zich ermee bemoeien en zorgen ervoor dat de kapitein iets naar voren gaat, zodat de auto’s iets rechter voor de kade komen te staan.
Er moet een aardig hoogteverschil genomen worden over een boot heen. Maar eerst moet de landrover ontzet worden.
Dirk, Ben en Ghalid sleuren aan onhandig grote witte pakketten en uiteindelijk is de landrover vrij.
Ook tussen de landrover en de T-Ford staan dozen met grote vrieskisten, die eraf getild worden.
En dan begint een hachelijke onderneming… de zware landrover moet over twee rijplaten naar beneden (1 meter hoogte verschil) en dan nog over een paar pallets om veilig
de kant te bereiken.
Dirk geeft samen met vele bereidwillige mannen Ben aan hoe hij moet rijden. Het is millimeterwerk. Stapje voor stapje rijdt de landrover over de rijplaten naar beneden, bang dat de trekhaak achter het boord van het schip blijft haken.
De linkerrijplaat buigt gevaarlijk door, maar alles gaat goed… een zucht van verlichting en veilig staat de landrover op Sudanese aarde.
Nu de T-Ford nog. Gelukkig heeft die nu meer ruimte nu de landrover van boord is. Ben begeleidt en Dirk stuurt de T-Ford behendig de rijplaten over en bereikt via de pallets ook veilig de wal. Yes !!!! Klasse mannen.
Opgelucht rijden we om 12.15 uur naar de douane. De fixer lift aan de zijkant met de T-Ford mee, de gids rijdt in de Landrover mee.
Omdat je in Sudan geen foto’s van overheidsgebouwen, bruggen en militairen mag maken, hebben we om problemen te voorkomen geen foto’s van deze aktie gemaakt.

Gereedmaken voor vertrek

De douane zijn we in een klein uurtje door en zonder dat er ook maar iets van bagage gecontroleerd is, mogen we Sudan inrijden. Wat een verschil met Egypte.
Om 15.00 uur hebben we alle bagage ingeladen. De fixer Magdi nodigt ons nog even uit om bij hem thuis iets te drinken en dan gaan we op weg naar een Nubisch dorp Wawa.

Huisbezoek bij fixer Magdi

De prachtige asfaltweg weg gaat grotendeels door de woestijn, die weer heel anders is dan de Sinaï. Zandvlakten wisselen zich af met bergen en af en toe zien we de Nijl.
Vlak voor zonsondergang bereiken we ons guesthouse in een Nubisch dorp in de woestijn, niet ver van de Nijl. Na zonsondergang is er tot 23.00 uur elektriciteit en
er is ook een douche met heet water, echter zo heet dat je er net onder kan staan.
We zetten de bedden buiten, eten wat brood en onder een donkere, schitterende sterrenhemel vallen we in slaap na deze enerverende, spannende dag.

Ben en Joke

Nubian guesthouse in Wawa

Waidi Halfa

Eigenlijk is er niet zoveel te melden. We moeten wachten op de auto’s, die een dag eerder met een slow ferry hier naar toe zullen komen.

Ze zullen er 48 uur over doen, maar nu zijn ze er nog niet, dus hebben we een wachtdag.

Uitzicht vanuit kamer

Achter uitzicht

Een dag om te wassen als er tenminste water is, dat hier bruin uit de kraan komt. Zonder droger is de was hier binnen 2 uur droog.

De verslagen worden gemaakt en foto’s uitgezocht. Internet is hier niet, dus worden ze per modem verstuurd.

Zelfs is er tijd om een boek te lezen en een kaartje te leggen. Omdat we de komende dagen waarschijnlijk weinig mogelijkheden hebben om inkopen te doen, gaan we weer

per tsjuk-tsjuk het dorpje in.

Laat in de middag horen we dat de auto’s in Waidi Halfa gearriveerd zijn…..HOERA !!!! Morgenochtend kunnen we ze halen.

Ben en Joke

Overleg met fixer over Carnet de Passage