Verslag van Maandag 9 juli 2012

Today we drove from Potenza to Monópoli, and passed the 3.000 km. Between Potenza and Tricarico we drove along a route with beautiful sceneries. While driving up the mountains the Model T again became quite hot, so we had to stop several times to cool down. This was quite hard with outside temperatures around 35 degrees Celsius. In Monópoli we are on a campground with beautiful sight on the Adriatic sea.

Na een ontbijt in de Bed & Breakfast in Potzena, moest Dirk nog proberen de overtocht van Griekenland naar Egypte te regelen. Dit blijkt lastig te worden omdat de boot een dag eerder vertrekt dan verwacht, en de auto’s nog een dag eerder aangeleverd moeten worden. Hierover nog wat e-mail verstuurd, en vervolgens weer op weg gegaan.

Tussen Potenza en Tricarico hebben we een erg mooie route gereden tussen de bomen en met uitzicht op het dal waar ook de Bed & Breakfast stond. Na Tricarico zijn we weer de grote weg op gegaan. We moesten een lang stuk steil omhoog rijden, waardoor de T Ford het weer erg warm kreeg en we een paar keer moesten stoppen om af te koelen (wat niet erg snel gaat als het buiten 35 graden zonder een zuchtje wind is). Op een gegeven moment heeft Dirk de motorkap er af gelaten en zijn we rustig verder gereden, wat goed is gegaan. Vandaag zijn we zelfs de 3.000 km grens sinds de start van de reis gepasseerd!

Naarmate we dichter bij de kust kwamen werd het land gelukkig vlakker. Dichter bij Bari werd het ook drukker en haalden de Italianen de meest gewaagde inhaalacties uit. Uiteindelijk zijn we veilig aankomen in Monópoli op camping Atlantica. Hier kunnen we genieten van een prachtig uitzicht op de Adriatische zee.

Petra de Wit

Verslag van zondag 8 juli 2012

Today we drove from Napoli to Potenza. The route was difficult because of the mountains and the high temperature outside. The Model T became to hot and cooked. After a search for a campground near Potenza, we finally found the very nice Bed & Breakfast Mattia, were we had a delicious diner with music.

Vertrek van camping Vulcano Sulfatara richting Bari aan de Adriatische kust.

Vandaag weer opstaan met de geur van zwavelzuur, deze keer was de geur heftiger dan gisteren.

Het eerste gedeelte van de route richting Potzena over de snelweg gereden dit schoot lekker op.

In de buurt van Potzena besloten een lokale weg te nemen om wat rustiger te kunnen rijden, de omgeving was schitterend met prachtige vergezichten.

De T Ford dacht er anders over en begon spontaan te koken, wachten en koelvloeistof bijvullen, het was maar goed dat de volgauto niet in Napels stond.

Nu begon de echte uitdaging door de bergen met een kokende T Ford, wachten, motor afkoelen, moterkap en lucht filter eraf gehaald om stukje bij stukje verder te komen .

En als je alles gehad heb is er ook nog geen camping te vinden in de buurt, maar door de doorzeting van Trudy die op deze momenten al haar charme in de strijd gooit en rust van Dirk, is het toch nog goed gekomen.

Trudy wist weer mee te rijden met een aardige meneer die Trudy naar een prachtig Bed and Breakfast bracht, we werden voortreffelijk ontvangen, heerlijke bedden een voortreffelijke diner met muziek.

Het huis lag boven op een berg met prachtige vergezichten.

Zo zie je maar weer als je denkt ‘hoe moet dit goed komen’ is er altijd weer een oplossing, al met al voor ons allemaal een hele belevenis.

De volgende dag gaan we weer verder richting Bari.

Sjaak Regter

7 Juli – dag 16

Verslag van Zaterdag 7 juli 2012

Rustdag op camping Vulcano Solfatora Pozzuoli nabij Napels.

‘s Morgens wakker worden in de geur van rotte eieren van damp afkomstig uit de vulkaan.
Een rustdag van sleutelen aan de T Ford, lekker luieren en zwemmen. Dirk moest de klepspeling van de T Ford controleren.
Verder hadden we alle tijd om mooie foto’s te maken rond de camping van mooie cactussen en de krater waar de hete lucht spontaan uit de grond spoot.
‘s avonds was er op de camping in onze achtertuin een jazz festival met als uitsmijter een afsluitend vuurwerk vlak naast de tent. Al met al een heerlijke rustdag. Tot morgen.

Verslag 6 juli 2012.
Rit van Sabaudia naar Pozzuoli, nabij Napels

Dirk vandaag vroeg op pad om samen met Stefano de uitlaat van de T Ford te laten lassen.
Na een uurtje was Dirk weer terug op de camping met een gelaste uitlaat, na nog een uurtje sleutelen was de klus weer geklaard, ook heeft Dirk nog naar zijn koppelingsplaten gekeken, na samenspraak met een T Ford collega in Nederland was alles weer onder controle en de T Ford weer rijklaar.

Vanaf de camping zijn we nog even langs de garage gereden die de uitlaat gelast heeft, de mensen van de garage waren zeer verbaasd dat ze ook nog eens een T Ford zagen en trots dat ze deze klus voor Dirk mochten uitvoeren.

Op naar Napels afwisselend langs de kust, op de snelweg en op lokale wegen gereden, langs de kust hadden we prachtig uitzicht op de mooie azuur blauwe middellandse zee, dit leek op zuid Frankrijk.

Op de snelweg snorde de T Ford erover met een snelheid van wel 80 km per uur en kroop door iedere tunnel in die hij tegen kwam.
De lokale wegen in de buurt van Napels liggen bezaaid met afval en huisvuil, het ziet er niet uit.
De rit naar Napels verliep voorspoedig en rond half 5 waren we op de camping Vulcano Solfatora vlak naast de krater, een heel aparte belevenis, lekker gegeten in een restaurant op de camping, borrelen en naar bed.
Morgen hebben we een rustdag geplant.

5 juli 2012
Rit van Passo scuro naar Sabaudia

De dag na de rustdag
We moeten toch nog even iets kwijt over de rustdag.
Rustdag een dag van uitslapen, de spullen van de T Ford inventariseren, de landrover schoonmaken, herindelen en alles bijwerken op internet.
Nu ik dit zo opschrijf, was het wel een rustdag, jawel we hebben ook nog om beurten gezwommen in de middellandse zee, na twee duiken was Dirk zijn bril verloren, zoeken heeft niets opgeleverd.

Vandaag naar Rome voor een rondtoer met de T Ford.
We hebben de landrover op een parkeerplaats in Rome gezet en zijn verder gegaan met de T Ford Rome in.
Naar de paus, het sint Pietersplein en het Colosseum, mooie foto’s gemaakt.

Het is een hele belevenis om door Rome te rijden met een T Ford die meer belangstelling kreeg dan alle monumenten in Rome.

Na de tour in Rome op de parkeerplaats waar de landrover stond, de stoeltjes uit de auto gehaald en heerlijk zitten picknicken.
Wederom veel belangstelling voor de T Ford, we kregen spontaan een fles witte wijn aangeboden opengemaakt en wel, deze hebben we meegenomen en lekker bij de tent leeggedronken.
Na de happening op de parkeerplaats richting Napels, het blijft mooi door Italië te rijden.
We zijn gekomen tot Sabaudia aan de kust ca. 150 km voor Napels.
Het was weer zoeken naar een camping, Trudy een aantal keren vragen tot een aardige meneer Stefano Trudy meenam in zijn Jeep om ons naar een camping te brengen.
Dit is gelukt een Italiaanse camping vlak bij de zee.
Dirk kwam er onderweg achter dat de uitlaat van de T Ford lekte, deze bleek later helemaal afgebroken.
Stefano stelde voor om te helpen, hij wist een vriend die dit wel aan elkaar kon lassen.
Morgen ochtend wordt dit geregeld, al met al een enerverende dag.

4 Juli – dag 13

rustdag in Passoscuro

Verslag dag 12

Dinsdag 3 juli 2012

Rit van Marina de Cecine naar camping Marina Di Roma in Passoscuro.

Relaxed opgestaan en spullen opruimen, dit loopt gesmeerd vooral als alles droog is.

Dirk en Trudy moesten nog wat gegevens de lucht insturen en Coby en Sjaak zijn gaan zwemmen, het zwembad was eindelijk open.

Rond 11 uur van de camping vertrokken en direct voor bij de camping mooie foto’s gemaakt van de T-Ford bij een veld prachtige zonnebloemen.

Rijden via Piombino en Crossetto richting Rome, we zien wel hoe ver we komen.

In Piombino konden we nog tickets kopen voor een ferrie naar het eiland Elba.

In de buurt van Crossetto werden we ingehaald door een stoet met klassieke auto’s die aan het toeren waren door het mooie Toscane.

Een van de chauffeurs herkende de T-Ford, die hij had gezien op de website van het Louwman museum, hij kon het niet geloven de T-Ford in Toscane tegen te komen.

Enthousiast werden we uitgenodigd om samen met de groep te gaan lunchen in een rustiek restaurant langs de weg.

Het was een voortreffelijke uitgebreide lunch met versgemaakte streekgerechten.

Dirk heeft nog wat interessante contacten uitgewisseld.

Na de mensen bedankt te hebben voor dit verassende oponthoud zijn we verder gegaan door het mooie Toscane, met bloeiende oleander struiken aan weerskanten van de weg.

De reis verliep verder voorspoedig. In de buurt van Rome een camping zoeken ging even moeizaam. Uiteindelijk hebben we een camping gevonden ongeveer 20 kilometer van Rome.

Dit hadden we nodig, een lekkere plek, echt een camping voor een rustdag, dus ….. morgen geen reisverslag, we gaan de Middellandse Zee in.

Rit van Lerici Bocca de Marga Sena naar Marina Di Cecina.

Gisteravond met een aantal Italianen de voetbalwedstrijd gekeken op de camping, het was voor de Italianen geen goede uitslag, dus de avond was snel afgelopen.

Rond 10 uur vertrokken van de camping, een ma flodder camping schitterend gelegen aan een rivier op een groot veld helemaal voor ons alleen.

De tocht ging voorspoedig naar Pisa, de scheve toren bezichtigd, foto’s genomen en weer verder richting Rome, Italië is toch weer een heel ander land dan Frankrijk, maar wel mooi met zoveel bloemen langs de weg.

Om toch nog wat kilometers te maken hebben we een stuk tolweg gereden , dit is een hele belevenis met de T Ford, maar we schoten wel lekker op.

Uiteindelijk zijn we beland op een mooie camping Delle Gorette in Marina Di Cecina, met een zwembad dat net weer dicht ging toen we wilden gaan zwemmen.     

Verslag van 1 juli 2012

Een nieuwe maand en onze 10de reisdag. We reden al vroeg weg, om 9 uur en dat op zondag. Uitslapen is er nog niet bij. Misschien in Rome, want dan willen we een rustdag nemen, maar ja, als je ergens bent waar het mooi is dan willen we toch weer op pad.

Deze dag was lang en warm, we reden tot half 6, maar dat kwam omdat we nog een stuk op de tolweg wilden rijden. Vanmorgen begonnen we weer langs de Middellandse te rijden. Stukken langs de zee en ook stukken weer omhoog en omlaag in de bergen. Het was opvallend anders hier in dit gedeelte van de kust.

Gisteren was alles heel chic, deftige dames en speciale auto’s waaronder Bentley, Porche , Rolls roys, Ferraris in meerdere kleuren, jaquars en een T-Ford. Alleen de T-Ford was er nog en voor de rest gewone auto’s. Er waren heel veel palmbomen, vijgenbomen en allemaal bleoende struiken. Het is hier echt prachtig en bijzonder. Heel veel mensen gingen naar het strand. Jong en oud rijdt hier op motoren en scooters en dwars overal voor en doorheen.

Onze drivers hebben het vandag ook erg druk gehad en warm. Langs de kust schoten we niet erg op dus gingen we maar even een stuk over een tolweg. Die weg ging zo hoog, wekonden heel ver en heel diep kijken en we gingen wel erg hard.

Het was vanmiddag 33 graden en niet alleen Dirk en ik hadden het warm, maar de T-Ford ook. Warm water en warme olie dus stopten we even. De ontsteking ging stroef heen en weer dus vandaag hadden we de eerste sleutelstop. ongeveer een kwartiertje.

We hebben 236 kilometer gereden en zitten nu in Lerici Bocca de Magra Sena. Morgen naar Pisa.