Verslag 19 maart
Door Dirk

Vandaag leveren we de auto’s in, in Auckland bij de werf van de verscheper.
We staan vroeg op en voordat we vertrekken bij Chris en Erin in Glenbrook, maken Chris en Dirk de radiator van de T-Ford nog schoon. Er zitten allemaal bijen en ander vliegend ongedierte in, dat absoluut niet mee naar Australië mag.
Chris rijdt samen met Trudy de route naar Auckland van ca. 40 km. in de Landrover. Trudy is blij dat ze niet hoeft te rijden.
Dirk rijdt er in de T-Ford achteraan; hij gaat als een speer met de nieuwe carburateur erop.
Met een snelheid van ruim 90 km. per uur rijden ze over de snelweg.
Phil Gibbs van het verschepingsbedrijf ontvangt ons hartelijk. De T-Ford wordt van de laatste Nieuw Zeelandse grasprietjes ontdaan, maar de Landrover zal nog grondig met een hogedruk spuit schoongemaakt moeten worden.
We nemen afscheid van onze auto’s die ons zonder problemen door Nieuw Zeeland hebben geloodst. We nemen ook afscheid van Chris, die ons de laatste dagen ontzettend goed geholpen heeft.

driven route

goodbye to Chris 1

Goodbye to Chris 2

The New Zealand team

Nieuw-Zeeland vaarwel: het was een prachtige reis met prachtige ontmoetingen.  

Verslag 18 maart
Door Steef

Aan de lezer

Dit is mijn laatste verslag want het is voor ons de laatste dag van deze gedenkwaardige reis.
Toen we bij Eddie Buckley waren op 13 maart, was ik ontroerd door een uitspraak van hun oudste dochter Lilith. Ze keek met Trudy in haar “memory book”. Een boek gevuld met foto’s van kleine gebeurtenissen uit haar nog korte leven. Het was voor de helft nog oningevuld. Trudy zei: “ deze zijn nog leeg “ waarop Lilith zei: “I need more memory’s”. Ik heb meer herinneringen nodig. Toen dacht ik aan onze reis en de herinneringen die het ons gebracht heeft, heel veel herinneringen.
De geur van de Landrover, het gevoel van het soepele stuur in mijn hand, de panorama’s,  de gastvrije mensen, het klimaat en ons uitzicht op de achterkant van de Model T. Onze reis samen met Trudy en Dirk als klein onderdeel van hun grootse onderneming was avontuurlijk en uitdagend. We hebben met zijn vieren al die kilometers in harmonie afgelegd waarvoor we ze willen bedanken. In de Engelse vertaling zullen ongetwijfeld wat fouten geslopen zijn. Zolang de lezer begrijpt wat we wilden vertellen is ons doel bereikt.
Het vervolg ligt nu in de handen van het volgende team. Wij wensen hen heel veel succes en creativiteit  toe.

a junction

Steef en Greetje Reilingh.

Verslag 17 en 18 maart
Door Trudy

Zaterdag 17 maart

Chris en Dirk controleren of de vlotter van de nieuwe carburateur nog lekt.  Hij lekt niet meer dus deze vernieuwing is goedgekeurd door de monteurs.

down under

Ondertussen komen er nog bezoekers o.a. uit Pukekohe en de buurman.

good morning 1

goodmorning 2

Er wordt heel wat gepraat over de T-Ford.

T-talking 1

T-talking 2

Niel Cremer (president van de Nieuw Zeelandse T-Ford Club) en zijn vrouw Lucy komen ons viertjes ophalen om Auckland te laten zien. Ze hebben al een lange reis gehad om bij Chris te komen. Veel files onderweg, maar ze vonden het leuk om een keer bij de familie Lawrence te kijken naar al die mooie Fordjes.
Het was nog steeds druk op de weg maar we zaten goed in de hele moderne Ford van Niel Cremer. Auckland is een grote stad met o.a. een enorme brug, grote haven en drukke winkelstraten. Na al het reizen door het landelijk Nieuw Zeeland is dit wel een ander gezicht.

skyline of Auckland

Als we weer teruggebracht zijn maken de mannen nog een ritje in ons T-Fordje en ze komen heel blij terug. Alles oké.

ride

happy

Daarna nemen we afscheid van Niel en Lucy en bedanken voor de kennismaking met Auckland.

Together with Neil and Lucy

Zondag 18 maart

In de T-Ford gaat Dirk met Quinten, Chris, Leon en Zed naar de old-timer show in Karaka. Ik mag vandaag met Steef en Greetje mee in de LandRover. Nu kan dat nog.
De T-Ford rijdt met 5 man erin fluitend de bergen op met de nieuwe carburateur.
We hebben veel aanloop op de show en Quinten zit af en toe heel lekker in de T-Ford.

presentation 

on the show in Karaka

Als we terug zijn haalt Dirk de witte banden van de T-Ford af en geeft deze aan Quinten. Deze wil heel graag witte banden op zijn Model T 1913, die hij samen met Chris aan het restaureren is.

tires for Quinten

En dan is het zo ver dat we afscheid moeten nemen van ons eerste team van deze reis. Steef en Greetje Reilingh. Hartelijk bedankt voor jullie inzet. We hebben samen een prachtige reis en een mooie tijd gehad.

depart Steef en Greetje

shuttle

De shuttle-bus brengt ze naar het vliegveld.

’s Avonds krijgt Dirk van Quinten een cadeau, een zelfgemaakte kist van kouri hout. Het hout is volgens Quinten duizenden jaren oud.
Heel bijzonder, hartelijk bedankt.

box

Verslag 16 maart
Door Trudy

Het is een heerlijke rustige plek. Af en toe hoor je de trein rijden.
In de morgen vertrekken Bryan en Lorraine maar eerst worden de auto’s van Chris en Quinten bekeken. Er is hier nog een hoop werk te doen.

work to do 1

work to do 2

work to do 3

De mannen raken haast niet uitgepraat.

in the manscave

We hebben een heerlijk plekje voor het lekkere ontbijt dat Greetje weer voor ons gemaakt heeft.

breakfast

Leon gaat naar school, niet met de bus maar wordt door zijn vader gebracht in de T-Ford.

to school in the Model T

Er komen vrienden van Chris kijken bij ons Fordje en nemen van alles voor ons mee. Aardappelen, pizzabrood en groenten.
Iedereen gaat aan het werk.
Dirk heeft een prachtige werkplek. De olie van de versnellingsbak en van het cardan wil hij verversen voordat we onze reis in Australië beginnen. Bij Chris zijn werkplaats is van alles bij de hand.
Er is nog even tijd voor Jana, verslaggeefster van de regionale krant. Die komt voor een interview en maakt wat foto’s. Ze zal ons het verslag over de email toesturen.

office and workshop

Steef heeft een kantoor gemaakt onder de luifel. Droog en in de schaduw en gezellig dicht bij de werkplaats van Chris en Dirk.
Greetje en Steef gaan met Erin naar Pukekohe om boodschappen te doen. Greetje kookt vanavond voor allemaal dus moet ze nog wat ingrediënten kopen.

shop

Ondertussen markeert Trudy de gereden route en zijn Chris en Dirk aan het sleutelen.

driven roads

Chris heeft een speciale carburateur op zijn T-Ford. Hij haalt hem eraf en ze bouwen hem op Dirk zijn T-Ford. Het is een straight through carburateur.

carburettor 1

carburettor 2

De proefrit levert twee stralende mannen op. De T-Ford rijdt als een speer en is sterker de berg op. Zo kunnen we Australië in 3 maanden doen!” zegt Dirk lachend.
De aansluiting lekt nog een beetje, dus nog even sleutelen.
’s Avonds eten we heerlijk van de maaltijd die Greetje gemaakt heeft met de gekochte en gekregen groenten.
De jongens hebben ook een tent opgezet en gaan vannacht met z’n drieën in de tent slapen.
We hebben een gezellige avond met verhalen, muziek (Ford Song), bier en wijn en heel veel sterren in de lucht.

Verslag 15 maart
Door Trudy

Tijdens de clubavond gisteravond, ontmoetten we David Nordell, die ons uitnodigde om vanmorgen koffie te komen drinken en bij zijn Bugatti garage te komen kijken.

David and Dirk

Onder de koffie kwam ook de reporter van de regionale krant en deed zijn best om mooie foto’s te maken.

coffee

reporter

Steef keek naar de motor van een Bugatti en zag dat het wel heel druk was  “under the bonnet” in vergelijking met “under the hood” bij de T-Ford.

under the bonnet

We vertrekken en onderweg krijgt de aandrijfas van de T-Ford nog een beetje extra vet van Dirk.

on the road again

extra grease

We gaan over bochtige wegen naar  Glenbrook, waar Chris Lawrence woont.

winding roads

Bij de ingang van Chris zijn oprijlaan staat een T-Ford geparkeerd. Zo kunnen we zijn huis niet missen.

Chris and Dirk

Wat geweldig om hier te mogen kamperen tussen al die auto’s, Steef telde er wel 13.
Chris en Erin en opa Quinten verwelkomden ons er vertelde dat als verrassing Bryan en Lorainne Cossey ook komen kamperen vanavond. Bryan wilde heel graag nog de T-Ford bij daglicht bekijken.

special made

looking

Buiten in de buurt van de T-Fords krijgen we een heerlijke barbecue aangeboden.

bbq

Verslag 14 maart
Door Trudy

De verzorging van de T-Ford is vandaag uitgebreider dan de afgelopen dagen. Na het smeren van alle punten en diverse controles nu ook het kruislings verwisselen van de banden. Dit in verband met het slijten van het loopvlak. Gelukkig hebben we een T-Ford met afneembare velgen. Het is wel een grappig gezicht die blote wielen

tire change

Dan gaan we ontbijten bij Eddie en Suzanne. Verrassingsontbijt op de barbecue.

breakfast

Voordat we de uitgestippelde route richting Auckland gaan rijden laat Eddie ons nog wat hoogtepunten van de omgeving zien, waaronder de waterloop en de Huka Falls. Als we daar lopen voelen we ons echte toeristen. Ik kon daar mooi kaarten kopen om naar de kleinkinderen te sturen.

Huka Falls

Tijdens de koffiestop draaide Dirk de wielmoeren nog extra vast.

check the nuts

Omdat we het zo mooi vinden hebben we foto’s gemaakt bij de Waikato River.

Model T

LandRover

We rijden langs bergen en een prachtig landschap. De T-Ford verdwijnt in het groen.
Voor het volgteam een zoekplaatje.

Model T in country side

Ons plan was om te kamperen in Te Awamutu maar daar was geen camping te vinden. In Cambridge is er wel een dus dan nog maar 20 rijden. Dat was wel zeer de moeite waard. Toen we op de camping kwamen belde Dirk naar Bryan Cossey die daar woont. Zijn gegevens hadden we van Rob Thompsen gekregen. Er was net een avond van de Veteran and Vintage Car Club Waikato. Wij sprongen weer in de T-Ford om er naar toe te gaan. Wel een uitdaging. In het donker is het niet makkelijk om co-driver te zijn.

presentation

Bij de club gaf Dirk een korte presentatie en daarna werd de T-Ford bewonderd.

in the darkness

Bryan nam ons mee naar zijn huis en liet ons zijn T-Ford zien. Hij had een ongeluk gehad en was nu de T-Ford weer helemaal aan het opbouwen.

Bryans Model T

Verhalen werden over en weer verteld. Bryan belde met Chris Lawerenc, een T-Ford man in Glenbrook, ongeveer 230 km. vanaf waar we nu zijn en op onze route naar Auckland.
We spraken met Chris af dat we morgen naar hem toe komen.

story

Verslag 13 maart
Door Trudy

Na een heerlijk ontbijt bij Jim en Kaaren Smylie gaan we naar het clubhuis van de Bay of Plenty Vintage Car Club voor de “morning tea”.

morning tea at the club

De T-Ford kan nu bewonderd worden en dat wordt volop gedaan. Van de heer V/d Hoven krijgen we het door hem geschreven boek over Rosie Sudiebaker.

We nemen afscheid en vertrekken richting het zuiden langs het Lake Rotorua. We hebben mazzel, het heeft gisteren en vannacht zo hard geregend dat de wolken leeg zijn en de zon weer schijnt.
De familie Buckley heeft ons uitgenodigd via kennissen in Edam en in het begin van de middag rijden we hun oprijlaan op. De kleinkinderen van Eddie en Suzanne zijn er ook en ik vermaak me met de kinderen.

children

We bekijken de plek op de berg waar ze een huis gaan bouwen. Vanaf deze berg kijk je naar het Lake Taupo.

lake Taupo

Dirk vertelt het verhaaltje van Piggelmee aan Millie. Ze luistert wel maar of ze het begrijpt!?

fary-tale

’s Avonds bekijken Eddie en Dirk de route richting Auckland. Hij wijst ons een goede route over rustige wegen.

route

Verslag 12 maart
Door Trudy

Don loopt met ons over de kiwiplantage. Er hangen er heel veel want de oogsttijd is pas half mei. Een bijzonder gezicht zoals de kiwi’s groeien.

kiwi

Daarna neemt Phoebe ons mee naar Te Puna Quarry park. Mooie bomen, planten, vlinders en kunst.

art

Steef komt een oude machine tegen en heeft nu ook handels net als Dirk in de T-Ford.

Steef

Dirk heeft ondertussen de T-Ford klaargemaakt voor de rit naar Otumoetai.
Een kort ritje vandaag en dat komt goed uit want het regent.
Jim en Kaaren Smylie staan ons al op te wachten. Onze T-Ford gaat naar binnen en met de T-Ford van Jim  gaan we direkt naar de haven.

Model T

De boot ligt klaar en we gaan aan boord.

Jim and Dirk

Greetje en ik zitten bovenin de boot en hebben een goed uitzicht. Zover als dat gaat in de stromende regen.

boattrip

Kaaren had een heerlijk diner gemaakt en daarna stapten we weer in de T-Ford om naar het clubhuis te gaan van de Bay of Plenty Vintage Car Club.
Clubavond en de Presentatie van onze Model T World Tour.

presentation

attention

Tot slot zongen Steef en Dirk nog de Ford Song en kregen een daverend applaus voor de presentatie en de song.

Fordsong

We hebben o.a. een prachtige plaquette kregen voor op de Model T. Daar zijn we blij mee.

plaquette (

Het was weer een geslaagde dag.

Verslag 11 maart
Door Trudy

Onze camping staat vol met dinosaurussen (gelukkig geen levende). Onze kleinzoon Wouter is gek op dinosaurussen dus ik stuur eerst wat foto’s naar hem toe.
Ons doel van vandaag is Te Puna, ongeveer 100 km rijden. Daarom kunnen we gravel  roads nemen en daar rijdt Dirk het liefste over.

Dirk road

Dirk road 2

Tijdens onze koffiestop vieren we de verjaardag van Ruben, onze kleinzoon, die wordt vandaag 2 jaar.

birthday Ruben

Het is een prachtige route, de zon schijnt en de bomen zijn enorm en groen. Ik ben ook blij dat we deze route gekozen hebben en geniet volop.
Vroeg in de middag komen we aan bij de kiwikwekerij van Don en Carol Twaites. Don bekijkt de route op de T-Ford.

route

Hij neemt ons mee en laat de omgeving zien, vertelt veel over de natuur. Nu weten we ook dat de boomvaren Ponga heet en we maakten een foto van het hart.

view

ponga

Het is al donker maar hij belooft ons morgen rond te leiden op de kiwiplantage.

Verslag 10 maart
Door Steef

De zon schijnt uitbundig als we ons klaarmaken voor vertrek. Dirk vijlt het gat waar het pedaal van de eerste versnelling door gaat wat groter omdat het metaal langs het hout schuurt.
Uit een gebouwtje op het kamp komt plotseling een dikke rookwalm tevoorschijn. Het blijkt dat het water van de camping wordt verwarmd met hout dat waarschijnlijk van het strand komt. Ik loop nog even naar het strand waar de trage golven van het lage tij het strand veranderen in een spiegel.

adjusting the floor board

the stove

mirror

Van al het natuurschoon zijn de bomen nog het indrukwekkendste. De bloeiende houthandel is verantwoordelijk voor goed onderhouden percelen met hoge gezonde dennenbomen. Rampzaliger is het gesteld met de loofbomen en de uit hun krachten gegroeide struiken. Overal liggen afgebroken takken en omgevallen bomen. Sommige stammen half afgebroken met toch nog een dapper toefje groen. Het is een groot slagveld. Al dat hout komt te zijner tijd na zware regens in de talloze rivieren  en uiteindelijk in zee terecht. De bomen die overleven zijn overweldigend in hun grootte en omvang.

fern trees

giant tree

the Model T

Veel vogels hebben we niet gezien. Na bejaagd te zijn door de Maori’s kwamen er ook nog , vanuit Australië , opossums op de eilanden. Het zijn er nu ongeveer 3 miljoen. Ze hebben geen natuurlijke vijanden en roven de nesten van de vogels leeg. Hun enige vijand is het verkeer. We zien ze overal liggen, verpletterd door de autobanden.
Koffie en lunch hebben we weer op de meest mooie plekken. Daarna gaan we weer landinwaarts richting Lake Roturoa.

amazing coast

into the country

Onderweg zien we een typisch Maori gebouw. We stoppen en lopen het lege terrein op, er is niemand. We nemen wat foto’s en Dirk en Trudy gaan alvast weer op weg. Dan gaat er een deur open en we worden uitgenodigd om binnen te komen. Een aardige Maori laat het gebouw zien en schenkt een kop thee in. We praten wat over de cultuur maar gaan vrij snel weer op weg om niet te ver achterop te raken.

Lake Roturoa

Deze avond bereiken we All Seasons Holidau Park, waar we tussen betonnen dyno’s ons kamp opslaan.