Verslag 14 maart
Door Trudy
De verzorging van de T-Ford is vandaag uitgebreider dan de afgelopen dagen. Na het smeren van alle punten en diverse controles nu ook het kruislings verwisselen van de banden. Dit in verband met het slijten van het loopvlak. Gelukkig hebben we een T-Ford met afneembare velgen. Het is wel een grappig gezicht die blote wielen
Dan gaan we ontbijten bij Eddie en Suzanne. Verrassingsontbijt op de barbecue.
Voordat we de uitgestippelde route richting Auckland gaan rijden laat Eddie ons nog wat hoogtepunten van de omgeving zien, waaronder de waterloop en de Huka Falls. Als we daar lopen voelen we ons echte toeristen. Ik kon daar mooi kaarten kopen om naar de kleinkinderen te sturen.
Tijdens de koffiestop draaide Dirk de wielmoeren nog extra vast.
Omdat we het zo mooi vinden hebben we foto’s gemaakt bij de Waikato River.
We rijden langs bergen en een prachtig landschap. De T-Ford verdwijnt in het groen.
Voor het volgteam een zoekplaatje.
Ons plan was om te kamperen in Te Awamutu maar daar was geen camping te vinden. In Cambridge is er wel een dus dan nog maar 20 rijden. Dat was wel zeer de moeite waard. Toen we op de camping kwamen belde Dirk naar Bryan Cossey die daar woont. Zijn gegevens hadden we van Rob Thompsen gekregen. Er was net een avond van de Veteran and Vintage Car Club Waikato. Wij sprongen weer in de T-Ford om er naar toe te gaan. Wel een uitdaging. In het donker is het niet makkelijk om co-driver te zijn.
Bij de club gaf Dirk een korte presentatie en daarna werd de T-Ford bewonderd.
Bryan nam ons mee naar zijn huis en liet ons zijn T-Ford zien. Hij had een ongeluk gehad en was nu de T-Ford weer helemaal aan het opbouwen.
Verhalen werden over en weer verteld. Bryan belde met Chris Lawerenc, een T-Ford man in Glenbrook, ongeveer 230 km. vanaf waar we nu zijn en op onze route naar Auckland.
We spraken met Chris af dat we morgen naar hem toe komen.