Door Dirk

Bezoek aan het project in Bayankhongor

Vandaag brengen we een bezoek aan het project voor gehandicapte kinderen in Bayankhongor. Bayankhongor is de hoofdstad van de gelijknamige provincie Bayankhongor, gelegen in het zuid-westen van Mongolië. Deze provincie is bijna 4 keer zo groot als Nederland en er wonen ca. 120.000 mensen, waarvan ruim 80.000 in deze hoofdstad. Dus je kan wel nagaan hoe dunbevolkt deze provincie is. Het project dat we vandaag bezoeken is gebouwd in 2010, waarvan de bouw gefinancierd is met geld dat Dirk tijdens zijn reis van Peking naar Parijs in 2007 heeft opgehaald. Het is een project voor geestelijk en lichamelijk gehandicapte kinderen die in Bayankhongor of in de omgeving hiervan wonen. Het is het enige project voor gehandicapte kinderen in Mongolië. Er worden ongeveer 50 gehandicapte kinderen opgevangen en krijgen op maat afgestemde dagbesteding, afhankelijk van hun handicap. Daarnaast krijgen tussen de 30 en 80 kinderen vanuit het reguliere onderwijs extra ondersteuning met lezen, schrijven, spreken en het verbeteren van hun sociale omgangsvormen. Er zijn 16 medewerkers, waaronder fysiotherapeuten en een dokter. We krijgen een rondleiding door het project en zijn diep onder de indruk van het werk dat hier gedaan wordt om deze kinderen een waardige vorm van dagbesteding te geven. De provinciale overheid betaalt de salarissen van de medewerkers en het eten dat de kinderen hier dagelijks krijgen. Het onderhoud aan het pand moet het project zelf financieren en wordt betaald uit een bijdrage van de ouders van de gehandicapte kinderen. Het geeft een goed gevoel te zien dat het project na 14 jaar duidelijk aan een behoefte voldoet. Vanwege het succes van het project; er worden steeds meer gehandicapte kinderen door hun ouders hier naartoe gebracht, is er behoefte aan uitbreiding. Deze uitbreiding moet ook door het project zelf gefinancierd worden en men is dus op zoek naar sponsoring om dit mogelijk te maken. Dirk zegt toe dat hij wil kijken of hij via zijn stichting daar een steentje aan kan bijdragen. Onder de aanwezige kinderen is een blinde jongen die er in 2010 bij de opening ook bij was. Hij heeft een prachtige stem en samen met Dirk zingen zij een Mongools lied. Dirk overhandigt een check van $5000 aan de manager van het project, mevrouw Tsedevsuren, die zich al vanaf 2001 inzet voor dit project. Trudy overhandigt de slinger met kinderpoppetjes die leerlingen van de Nieuwe School in Edam speciaal voor deze gelegenheid hebben gemaakt. We worden voor vanavond uitgenodigd voor een gezellig feestje met z’n allen in een Karaoke bar. Wat kunnen die Mongolen mooi zingen; het wordt een gezellige afsluiting van deze bijzondere dag.