Door Dirk
Vanochtend vroeg opgestaan, want Trudy en Marijke moeten om 8 uur op het vliegveld zijn voor hun vlucht naar Ulaanbataar, de hoofdstad van Mongolië.
Na een heerlijk ontbijt vertrekken de beide dames met de shuttle-bus naar het vliegveld.
Daar staan Nico en Dirk dan, helemaal alleen te midden van 25 miljoen Beijingnezen.
Nico ruimt zijn hotelkamer op en trekt bij Dirk in. Om negen uur vertrekken ze samen met de gidsen Paul en Tony naar het centrum van Beijing.
De buitentemperatuur is al rond de 20 graden. Volgens onze gids is dit de beste periode om Beijing te bezoeken. Het weer zal alleen maar warmer worden.
Daar zit Dirk dan met al zijn thermo-ondergoed, mutsen en elektrisch verwarmde handschoenen.
Om 10 uur krijgen we bericht van Trudy en Marijke dat ze in het vliegtuig zitten.
Wij gaan naar het Zomerpaleis. Het is er ontzettend druk. Alle Chinezen zijn vrij vandaag vanwege een nationale feestdag. Dirk wordt meerdere keren aangeklampt door jonge Chinezen, die hun Engels willen testen.
Na een paar uur de toerist uitgehangen te hebben, krijgen we het bericht dat de dames aangekomen zijn in Ulaanbataar. Dat doet ons goed; ze zijn in Mongolië; nu wij nog.
Wij nog even met Mao op de foto op het Tiananmen plein en onze dag kan niet meer stuk.
Na een heerlijke lunch met noedel soep voor Dirk en pastei met groente vulling voor Nico, gingen we weer, krioelend door het megadrukke verkeer van Beijing terug naar ons hotel.
Dirk doet een powernap en Nico gaat met zijn laptop naar de receptie van het hotel. Daar is de internetverbinding sterker (denkt hij). Uiteindelijk blijkt de verbinding met de hot-spot op zijn telefoon toch beter te werken.