Verslag 10 september
Report by Greetje and Steef.
Vandaag proberen we de Ford af te krijgen. Dirk, Guillermo en Steef gaan aan de slag.
’s Middags komt Gerardo, een vriend van Guillermo, op de stoep grote stukken vlees en spare ribs roosteren. Het is top kwaliteit maar wel weer heel veel vlees.
Er komt ook nog een camaraman en iemand die een blog heeft op internet.
Ondertussen wordt er doorgewerkt en tenslotte hangt het blok weer in het chassis.
We zullen het echter niet helemaal af kunnen maken, dus boeken we er nog een nacht bij in het hotel. Om 18.00 uur gaan we naar het hotel om ons lied te oefenen, want vanavond is de clubavond van de autoclub en tevens de afscheidsavond van ons, “de Hollanders”. Eerst neemt Peer ons mee naar de Model T afdeling om even rond te kijken. Daarna gaan we naar de grote zaal.Als alle leden aanwezig zijn neemt de voorzitster, die zelf nog raced in een Ford Falcon, het woord. We worden met applaus begroet en krijgen allerlei kadootjes.
Dan zijn wij aan de buurt om ons lied te vertolken. Greetje en Trudy delen eerst de Spaanse versie uit. Nu pas begrijpt Guillermo dat de Model T van Dirk naar hem vernoemd is: WATSON. Hij wordt een beetje emotioneel maar komt bij ons staan terwijl we ons lied afmaken. De melodie is zo bekend ( quantanamera) dat iedereen meteen het refrein meezingt.: Watson mi coche, yo quierro Watson mi coche. Vele foto’s worden gemaakt en we moeten handtekeningen zetten op de Spaanse tekst. Als we weg gaan wenst iedereen ons een goede reis en “suerte” geluk. Samen met deze lieve, hartelijke en hulpvaardige mensen kunnen we terugkijken op een bijzondere periode in Córdoba.