Reisverslag 18 juli
Report by Trudy
Vanmorgen geen ontbijt van Jessica maar van Monica. Het was heerlijk. Daarna gingen Benno en Thecla naar het hospitaal en ik pakte met Dirk de auto’s in.
Tijd om te vertrekken. Er werden veel foto’s gemaakt en afscheid genomen met veel dikke kussen. Het was een geweldige tijd in het SOS dorp met al die lieve mensen. Jessica bedankt voor al je heerlijke verzorging en iedereen voor deze mooie dagen.
Marcelino, de directeur van het SOS dorp, was vanmorgen speciaal vroeg teruggekomen van een congres uit Lima, om ons uit te zwaaien en hij heeft een heel stuk in de T-Ford meegereden om ons de stad uit te brengen.
Toen we de stad uit reden kwamen de bergen weer in beeld. We reden langs prachtige berghellingen met veel gekleurde akkers. Allemaal bruin/rood. Langs een soort hutjes van stro.
Na een aantal kilometers was het asfalt op en ging de weg over in een dirtroad.
We hadden wel geluk want er kwam net een herderin aan met schapen. Ze wilde ook wel op de foto. Zo hadden we een mooie koffiestop.
Onderweg kregen we ook weer mooie vogels te zien.
Maar ja. Toen begon er weer een spannend stuk. Onverhard en ook ander verkeer. We verdwenen af en toe in een wolk van stof.
We rijden over stoffige, onverharde wegen, hoog, steil en heel veel bochten.
In Pampas kochten Thecla en ik wat eten en toen we terug kwamen bij de T-Ford stonden er heel veel mensen te kijken.
We gaan terug naar de rotonde en rijden zo door mooie straatjes.
We nemen een verkeerde afslag en moeten een stuk terug om de goede weg te nemen. Je kan hier niet een stukje afsnijden want er zijn alleen bergen en dalen.
We rijden door tot 5 uur en zoeken een slaapplek. Het wordt al schemerig en Benno verheugt zich op morgenochtend om de mooie bergen op de foto te nemen.