Verslag 12 februari
Door Steef
De dag begint met een stralende zon dus inpakken en wegwezen.
Terwijl we bezig zijn hoor ik plotseling uit Kathryn haar huis een vrolijke piano spelen.
Ze blijkt een echte pianola te hebben en hij speelt als een tierelier.
Dan is het tijd om afscheid te nemen.
We gaan naar de westcoast via de Arthur’s pas.
De Ford moet weer even wennen aan de hoogteverschillen , de carburator loopt een keer over en halverwege zet Dirk de extra ventilator voor de radiator in verband met het warmlopen van de motor. Dan is er nog een afdaling van 16 % maar uiteindelijk gaat het allemaal goed. We rijden door een prachtig heuvelachtig gebied met veel smalle bruggen die over brede rivierbeddingen liggen.
Als we ergens stoppen voor een kop koffie komt er uit de struiken een tamme vogel gelopen.
Is het een kip? of een fazant? Geen idee maar hij /zij eet uit de hand.
Dan rijden we weer verder tot we in camping “Cloud 9” bij Gillespies Beach aankomen.
Een perfecte plek voorzien van een uitgebreide keuken waar heerlijk in wordt gekookt.
Op de camping ontmoeten we Jack Bartle , gipsy sinds zijn 15de. Hij woont in een zelf verbouwde bus en werkt af en toe als “ handy man”. Zijn credo is : no job is to small.
Twee jonge katjes dartelen rond zijn camper die er van binnen uit ziet als een mancave.
Het is een aardige vent en belooft via de website een donatie te doen.
The bird is a weka
DirkJan, thank you for your blog post.Really thank you! Awesome.