Vandaag vertrekken we bij Allen en Kat. Voordat we weg gaan, maken we nog even een groepsfoto inclusief de oldtimers van Allen.
We stoppen in het dorpje (Victor) om te tanken. Daar kwam de enthousiaste Hondo Miller op ons af. Hij zag de T-Ford ook al toen we aan kwamen in het plaatsje maar was toen net te laat. We reden achter zijn Ford Woody wagen uit 1949 met een dikke V8 uit een 1971 Ford Bronco aan naar zijn t-shirt fabriek. Daar drukken ze erg mooie prints op t-shirts. Hij was 1 van de 11 fabrieken die het Ford logo mocht drukken.
Hondo was zo enthousiast over de wereldreis dat hij een stuk achter ons aan wilde rijden. Dirk-jan wist een goede deal te maken. Hondo mocht in de T-Ford zitten als hij in de Woody mocht rijden. Hondo moest daar slechts 2 seconden over nadenken en Dirk-jan en Joris sprongen in de Woody.
Foto Hondo in model T
Hondo was de T-Ford na 60 mijl nog niet zat. Hij wilde verder. Mooie kans voor Joris om ook nog even in die dikke bak te rijden. Even later Sprong Inge naast Dirk-jan en veranderde de weg in het type “Off road”.
Na 35 mijl off road te hebben gereden kwamen we weer aan op de asfaltweg. De Woody moest zo nu en dan even afkoelen en bijtanken. Tijd voor Hondo om weer naar de fabriek te gaan (ongeveer 3 uur later). Hondo is zo enthousiast dat hij van plan is om samen met een vriend een paar weken mee te gaan met de wereldreis.
Wij gaan nu verder richting het Yellowstone National park. Bij het inrijden van het park zien we een bord waar vermeld staat welke campings er nog beschikbaar zijn. Gelukkig is er nog 1 camping (van de ongeveer 20) die nog niet “Full” is.
In het Yellowstone park racen we langs de geisers en maken we even een koffiestop.
Onderweg werden we tegen gehouden. We moesten afslaan naar een doodlopende parkeerplaats terwijl we rechtdoor moesten en er geen alternatieve route was. Dirk-jan en Joris liepen terug naar de ranger om verhaal te halen. Toen de ranger ons zag vroeg ze vrij zenuwachtig “Where is your car? We’ve got a Bear situation!”. Ze legde ons uit dat er een beer rondliep die voor problemen zorgde. We moesten terug naar de auto lopen terwijl we goed om ons heen keken en “by hugging the cars”. Over ongeveer 5 minuten konden we onze weg weer vervolgen.
Om 19.30 uur aangekomen op de camping hing hier helaas ook het bordje “Full”. We konden het park dezelfde dag weer verlaten om 20 mijlen verder op een camping te overnachten.
Een mooie dag Yellowstoneracen… We hebben erg veel van het park in een flits kunnen bekijken maar wel 309 km gereden.